Het Amsterdamse institutionele groepsportret van 1525 tot 1850

Ruim honderd jaar geleden, in 1902, publiceerde Alois Riegl (1858-1905) het gezaghebbende Das holländische Gruppenporträt. Als een van de eersten ging hij dieper in op de specifiek compositorische en visuele kwaliteiten van het genre van het Hollandse corporatiestuk. Hoewel sindsdien vele schutters-, regenten- en gildestukken het onderwerp zijn geweest of deel hebben uitgemaakt van zowel historische als kunsthistorische studies, is het Amsterdamse institutionele groepsportret nooit eerder als geheel bestudeerd. Norbert Middelkoop brengt daar met dit onderzoek verandering in. Hij gaat niet in op de schilderijen afzonderlijk; hij bespreekt ze voornamelijk in de context van de ensembles waartoe ze behoorden. Centraal staan de afzonderlijke instanties, en in het verlengde daarvan de personen die de opdrachten hebben verstrekt.