Roeland, hoe kijk jij terug op het afgelopen jaar?
Het afgelopen jaar was een van de meest intense jaren van mijn leven. Het is ontzettend bijzonder om met een club van 14 studenten de belangen van meer dan 30.000 UvA-studenten te mogen vertegenwoordigen.

Ik heb er enorm van genoten, maar het was ook niet altijd even makkelijk. Je rent van vergadering naar vergadering en bent continu omringd door mensen die vaak minstens twee keer zo oud zijn als jij. Op een gegeven moment voel je jezelf dan niet meer echt student. En dat gevoel begon ik toch wel steeds vaker te missen. Ik heb geen seconde spijt dat ik ervoor ben gegaan hoor, maar na een jaar is het ook wel weer genoeg geweest.

Waardoor is het niet altijd even makkelijk?
Er wordt vanaf het eerste moment van je verwacht dat je overal een mening over hebt. Soms over zaken die je pet eigenlijk te boven gaan. In een hele korte tijd moet je heel veel informatie verwerken en op basis daarvan een mening vormen.

En dat is dan nog maar de eerste stap. Daarna moet je ervoor zorgen dat er naar jouw mening geluisterd wordt door mensen die vaak veel meer ervaring hebben dan jij. Mensen die al langere tijd in de academische wereld werken bijvoorbeeld. Je moet dus echt wel even zelfvertrouwen opbouwen voordat je overal over mee durft te praten.

Is dat uiteindelijk wel goed gelukt?
Het College van Bestuur staat open voor input en feedback van studenten en er is veel ruimte om invloed uit te oefenen op nieuw beleid. Wat het lastig maakt is dat de UvA een grote organisatie is. Als je echt iets wil veranderen of nieuwe dingen op de agenda wil zetten, moet je veel meer mensen weten te overtuigen dan alleen het bestuur.

Kijk bijvoorbeeld naar duurzaamheid. Er wordt nu hard gewerkt aan een mooie UvA-brede visie, maar wij zijn zeker niet de eerste CSR die daarmee bezig is geweest. Het duurt vaak even voordat nieuwe initiatieven echt gaan leven.

Waar ben je trots op?
Vooral dat we als raad in korte tijd zó zijn gegroeid, dat we nu daadwerkelijk mee kunnen praten over moeilijke dossiers. Daar ben ik ontzettend trots op. Iets concreter ben ik bijvoorbeeld trots op de extra vakantieweek in mei waaraan momenteel wordt gewerkt. Een stap waarmee we de hoge werkdruk bij studenten hopelijk iets kunnen verlagen.

Ben je tevreden over wat jullie hebben bereikt?
Het is nooit genoeg natuurlijk. Juist nu zie ik vaak nog nieuwe kansen of dingen die we eerder hebben laten liggen. Dat is jammer, maar als ik kijk naar wat we allemaal wél hebben bereikt, ben ik toch ook heel tevreden.

Heb je nog adviezen voor je opvolger?
Onderschat jezelf niet! Waar wij kansen hebben laten liggen, was dat vaak omdat we niet 100 procent overtuigd waren van ons eigen gelijk. Je gesprekspartners hebben meestal meer ervaring, maar weten ook niet altijd precies hoe de vork in de steel zit. Je hebt als studentenraad een wettelijke basis om invloed uit te oefenen. Maak daar goed gebruik van! Blijf daarbij consequent vertrouwen op je eigen inzichten.

Heb jij genoeg vertrouwen in je eigen inzichten Pjotr?
Je begint niet aan een raadsjaar als je geen ideeën hebt over de universiteit. Natuurlijk twijfel ik ook wel eens aan mijn expertise, maar dat je minder ervaring hebt wil niet zeggen dat je geen mening mag hebben.

Ik heb de afgelopen tijd al veel gesproken met Roeland en zijn adviezen goed in mijn oren geknoopt. We lijken ook wel een beetje op elkaar denk ik. We hebben allebei een rustige manier van praten, maar als het erop aan komt zijn we allebei ook heel doelgericht.

Gaat het jou en jouw raad lukken om overal een mening over te vormen?
Ik heb heel veel vertrouwen in mijn raad. We zijn een hele diverse groep, soms ook met verschillende meningen, maar dat is juist goed denk ik.

Ik hoop en verwacht ook dat onze diversiteit ons tot mooie, waardevolle inzichten zal brengen. Iedereen is in ieder geval bereid naar elkaar te luisteren. Dat is alvast een sterke basis.

Hoe willen jullie als raad het komend jaar te werk gaan? 
Vooral hard werken, veel uren maken en goed onderzoek doen. Zolang wij ervoor zorgen dat onze plannen goed doordacht en sterk onderbouwd zijn, kunnen we zeker ons steentje bijdragen. Daar ben ik voor de volle 100 procent van overtuigd.

Hoe ziet wat jou betreft de ideale universiteit er uit?
Voor mij is een universiteit een plek waar op hoog niveau onderwijs wordt gegeven en onderzoek wordt gedaan. Altijd in een sfeer waar iedereen zich welkom voelt en de ruimte krijgt om zichzelf te ontwikkelen.

En wordt er op die universiteit Nederlands of Engels gesproken?
Allebei. Nederlands is de basis, maar zeker na je Bachelor moet je natuurlijk wel goed meekunnen in academisch Engels. Engelstalige masters hoeven wat mij betreft dus niet per se een Nederlandstalige variant te hebben. Tenzij het een talige studie is, dan ligt dat weer anders. Een master Nederlands volg je natuurlijk gewoon in het Nederlands.

Als je een dag op de stoel van Geert ten Dam zou zitten, wat zou je dan doen?
Ik zou denk ik vooral graag stappen willen zetten op het gebied van duurzaamheid. En misschien juist niet door te werken aan grote beleidsstukken, maar door zelf een dag lang het goede voorbeeld te geven.

Duurzaamheidsbeleid is sowieso eigenlijk maar iets raars. Als iedereen zich bewust zou zijn van het belang van een duurzame universiteit, zijn regels misschien wel helemaal niet nodig. Bewustwording zou sowieso vaker de aanjager van beleid mogen zijn in plaats van andersom. Dan krijg je mensen ook sneller mee.