‘In het vorige academisch jaar konden – net als in het jaar ervoor – veel promoties niet op fysieke locatie plaatsvinden. In plaats van in de Aula of de Agnietenkapel moesten de promovendi van achter de computer hun proefschrift verdedigen tegenover hun promotiecommissie. Dat veel promoties niet op de gebruikelijke manier konden plaatsvinden, was erg teleurstellend. De promotie is een ijkmoment, de afsluiting van jaren intensief werk. Het is belangrijk om dit ijkmoment met een ceremonie te markeren, in het bijzijn van familie, vrienden, collega’s en (co)promotoren, én op de universiteit. Het was voor ons direct duidelijk om alsnog voor alle gepromoveerden diplomaceremonies te organiseren zodra de situatie dat zou toelaten’, vertelt rector magnificus Karen Maex.

‘Vorig jaar hebben we in dezelfde periode, toen na de zomer kleinschalige bijeenkomsten weer mogelijk werden, de eerste diplomaceremonies georganiseerd voor online gepromoveerden. Alle betrokkenen waren hier erg enthousiast over’, aldus pedel Annelies Dijkstra. ‘De aanpak van vorig jaar werkte heel goed, dus die hebben we nu opnieuw gevolgd: met een welkomstwoord door de decaan van de faculteit of afdelingsvoorzitter van de gepromoveerden, een persoonlijk woord door de (co)promotor voor iedere gepromoveerde, en natuurlijk de uitreiking van de doctorsbul. Dit alles werd gevolgd door een (zittende) receptie met een hapje en een drankje.’

De ceremonies vonden plaats op vijf achtereenvolgende zaterdagen, voornamelijk in de Aula en één zaterdag ook in de Agnietenkapel. De laatste ceremonies waren op 9 oktober. Per ceremonie waren er ongeveer zeven gepromoveerden aanwezig en elk van hen kon negen gasten uitnodigen. Bij iedere ceremonie was ook een van de leden van het College van Bestuur aanwezig om de gepromoveerden persoonlijk te kunnen feliciteren.