Wie: Geert ten Dam (1958)
Wat: Voorzitter College van Bestuur en hoogleraar Onderwijskunde
Studie: Andragogie, afstudeerrichting volwasseneducatie
Eerste baan: Aardbeienplukken
Favoriete plek op de UvA: Het Roeterseilandcomplex, een mooie, interdisciplinaire campus die letterlijk en figuurlijk een open verbinding heeft met de stad.
Onmisbaar: Mijn fiets. Ik fiets van campus naar campus en gebruik het fietsen als denkruimte.
Geert ten Dam groeit op in het Brabantse Oss en verruilt dat op haar achttiende voor Amsterdam en de UvA, waar zij Andragogie gaat studeren. Vervolgens brengt ze meer dan 40 jaar door in verschillende lagen van de UvA, van voorzitter van de Onderwijsraad en kroonlid van de SER tot voorzitter van het College van Bestuur. Haar functie als bestuursvoorzitter combineert ze met onderzoek én onderwijs, zodat ze blijft meebewegen met de universiteit.
Wat voor type bestuursvoorzitter ben jij?
'Toen ik drie jaar geleden voorzitter werd van het College van Bestuur van de UvA heb ik meteen duidelijk gemaakt dat ik onderwijs wilde blijven geven. Samen met een collega geef ik de mastermodule Onderwijsbeleid: stelsel en sturing. In de colleges koppel ik de ervaring die ik heb opgedaan als voorzitter van de Onderwijsraad en kroonlid van de SER aan theorieën over onderwijsbeleid. Samen met de studenten akker ik actuele beleidsdossiers door. Dat wordt gewaardeerd en daar heb ik plezier in. Ik houd van de combinatie van onderwijs en onderzoek, dus ook het onderzoek heb ik als bestuursvoorzitter niet losgelaten. Door het combineren van mijn werk als bestuursvoorzitter van de UvA met onderzoek en onderwijs blijf ik meebewegen met de universiteit. Niemand kan mij zeggen dat ik geen zicht heb op de praktijk. Contact met studenten en medewerkers is ook de reden waarom we de bestuurskamers hebben verplaatst van het Maagdenhuis naar de Roeterseilandcampus. Ik bestuur vanuit mijn inhoudelijke rugzak. Onderwijs en onderzoek horen daarbij.'
Als bestuurder moet je meebewegen met je organisatie.
Welke eigenschappen maken de UvA voor jou bijzonder?
'Het meest kenmerkende aan de UvA vind ik de combinatie van topkwaliteit met maatschappelijke bevlogenheid. Een universiteit moet ademen met de omgeving. De mensen die hier werken, zijn met hun onderzoek en onderwijs van grote waarde voor de samenleving, op de korte én op de lange termijn. Op de universiteit leiden we bovendien de nieuwe generatie op. Onze grootste gift aan de samenleving is het opleiden van studenten, met hoogwaardige kennis én met gevoel voor maatschappelijke verantwoordelijkheid. De universiteiten zijn cruciaal voor de innovatie- en veerkracht van de samenleving. Maatschappelijke betrokkenheid is niet iets extra’s, het is verweven met onze kerntaken.'
Maatschappelijke betrokkenheid is niet iets extra’s, het is verweven met de kerntaken van de universiteit.
Wat is zo belangrijk dat je er extra energie in wilt steken?
'Diversiteit. Dat is een belangrijk thema voor de UvA. Iedereen moet zich hier gewaardeerd, gerespecteerd, veilig en welkom voelen. We hebben onlangs een diversiteitsnota opgesteld, waarin we onder meer de piketpalen hebben geslagen voor het benoemen van meer vrouwelijke hoogleraren. Er komt een talentprogramma voor gepromoveerden met een migratieachtergrond. We hebben weer een summer school voor eerstegeneratiestudenten en breiden de mentorprogramma’s uit voor studenten voor wie de universiteit een heel nieuwe omgeving is. Ik verzet mij erg tegen het idee dat diversiteit zou afdoen aan excellentie. Vanuit een rechtvaardigheidsoptiek en vanuit de maatschappelijke behoeften is het onverteerbaar als studenten enkel vanwege hun sociaal-culturele achtergrond de weg naar de universiteit niet vinden of daar struikelen. We maken stappen in de goede richting, maar het gaat langzaam. Ik word er soms ongeduldig van, maar de aandacht voor diversiteit is er en het gesprek wordt actief gevoerd. Als we dit met elkaar doen, kunnen we daar trots op zijn.'
'Daarnaast is de UvA is bij uitstek goed gepositioneerd om de grote maatschappelijke uitdagingen in de breedte op te pakken, over de muren van faculteiten en disciplines heen. Dat is onze kracht, maar ook onze opgave. Hoe zorgen we dat disciplines meer met elkaar in contact komen? Interdisciplinaire samenwerking staat hoog op onze vernieuwingsagenda.'
Topkwaliteit en maatschappelijke bevlogenheid zijn kenmerkend voor de UvA.
Jij durft te zeggen waar je voor staat, wat je denkt. Hoort dat ook thuis op een universiteit?
'De universiteit is bij uitstek de plek voor de confrontatie met feiten en meningen die schuren of zelfs tegen de borst stuiten. Het open debat is ons kroonjuweel. Daar moeten we zuinig op zijn. In mijn functie is het een illusie om te denken dat je het iedereen naar de zin kunt maken, maar ik hecht enorm aan de dialoog. Zorgen dat je in gesprek blijft, praten, maar vooral: luisteren. En ik ben niet bang om te zeggen wat ik ergens van vind. Ik ben niet aan het pluche gehecht. Ik zal het zo goed doen als ik kan en ben aanspreekbaar op mijn verantwoordelijkheid. Mijn baan heeft prachtige kanten, maar het is ook een heavy job.'