Wie: Marloes van Wagtendonk (1986)
Wat: Beleidsmedewerker (her)huisvesting Bibliotheek UvA/HvA
Studie: Bachelor Sociologie, master Sociale Geografie
Eerste baan: Bediening in een Grieks restaurant
Favoriete plek op de UvA: De binnentuin bij de Oudemanhuispoort
Onmisbaar: Mijn laptop

Marloes van Wagtendonk is opgegroeid in Purmerend en is na een bezoek aan de open dag bij de UvA zeker van één ding: studeren ga ik in Amsterdam. Het wordt uiteindelijk Sociologie aan de UvA, met een overstap naar de master Sociale Geografie. Na haar afstuderen vindt ze na allerlei omzwervingen haar plekje bij de Bibliotheek UvA/HvA. Ze houdt van het constante geroezemoes en staat dicht bij de studenten. Out of the box denken is haar ding en ze richtte bovendien het netwerk JongUvA op waardoor ze altijd weet wat er speelt binnen de UvA.

Jij hebt echt hart voor de studenten. Wat doe je zoal voor ze?

'Ik probeer bij het inrichten van onze gebouwen altijd plekken te creëren waar studenten niet alleen geconcentreerd kunnen werken, maar ook kunnen samenwerken of elkaar gewoon even kunnen ontmoeten. Deze variatie brengt balans en zorgt er daarnaast voor, dat iedere student er zich kan thuisvoelen en een eigen lievelingsplek kan vinden.. Bij alles wat ik doe, probeer ik de input van studenten mee te nemen. We hebben nu een UX-team dat actief dingen uitvraagt bij studenten, maar ook daarvoor al was ik vaak bezig met het uitzetten van enquêtes. Zo is er bijvoorbeeld onlangs een interieurontwerp opgeleverd voor de studieplekken op LAB42, een nieuw gebouw op het Amsterdam Science Park. Dat ontwerp hebben we voorgelegd aan studenten. Er zijn veel studenten die daarop reageren en die reacties en tips geven waar we echt iets aan hebben. Vaak gaat het over stopcontacten, maar soms zijn het net dingen waar ik zelf niet op had gelet.'

Maar hier houdt het niet op, toch? Je vervult ook een belangrijk taak bij de totstandkoming van de nieuwe UB.

'Ja, een geweldig, maar ook langdurig proces en krijgt nu eindelijk vorm. Het gaat bestaan uit drie gebouwen, twee oude ziekenhuispanden en een stukje nieuwbouw. Ook het ontwerp voor deze UB is in samenwerking met studenten tot stand gekomen. We proberen in de nieuwe UB bovendien de link met het onderwijs beter te maken. Er komen drie werkgroepzalen en een representatieve zaal, waar ook college wordt gegeven. De oude snijzaal, waar vroeger de anatomische les werd gegeven. Die zaal wordt een collegezaal met daaronder een ruimte die we samen met docenten van Faculteit der Geesteswetenschappen hebben ontworpen en die helemaal bedoeld is om activerend les te geven. Docenten kunnen in het bovenste gedeelte eerst een college geven, waarna de studenten beneden in groepen uiteen kunnen gaan om samen aan opdrachten te werken, bijvoorbeeld. Wanneer de zalen niet geroosterd zijn voor onderwijs, zijn ze beschikbaar als studieplek. Zo proberen we aan te haken op het veranderende onderwijs. Volgens mij wordt de nieuwe UB een bruisend hart van het Universiteitskwartier. Op elke verdieping in het gebouw komt een bijzondere kamer: eentje die volledig offline zal zijn, een kamer die langs alle wanden met whiteboard is bedekt waardoor je overal kunt schrijven, en een groene kamer met een boom in het midden. Ik word altijd erg enthousiast van zo’n extreme uitwerking van ideeën en zet dan ook alles op alles om iedereen mee te krijgen. Dit out of the box denken maakt mijn baan echt leuk.'

Je hebt samen met een collega ook nog JongUvA opgezet. Hoe kwam dat tot stand?

'Toen ik hier op 26-jarige leeftijd kwam, merkte ik dat ik weinig contact had met mijn jonge collega’s, omdat we allemaal op verschillende afdelingen werkten. Aan een collega vertelde ik dat er bij mijn vorige werkgever een vereniging was voor jonge medewerkers. Samen besloten we te proberen zoiets aan de UvA op te zetten. Ons idee werd enthousiast ontvangen. We kregen groen licht vanuit het Maagdenhuis en onze eerste brainstormsessie was drukbezocht. We kwamen eruit met tien nieuwe bestuursleden en een heleboel leuke ideeën. Ons eerste bestuur bestond uit een actieve groep mensen – twee van hen zijn nu nog steeds mijn beste vrienden. We deelden de activiteiten op in vier verschillende thema’s: sport, gezelligheid, kennisdelen en professionele ontwikkeling. Elke maand organiseerden we binnen een van die thema’s een activiteit. We nodigden nieuwe medewerkers actief uit, om te zorgen dat zij zich snel thuis voelden op de Universiteit. Het is fijn om je verbonden te voelen met een groep mensen binnen de plek waar je werkt en je houdt er veel contacten aan over. Ook voor je netwerk is het handig: mensen van verschillende afdelingen weten elkaar te vinden en zetten nieuwe samenwerkingen op. Door JongUvA weet je wat er speelt binnen de hele universiteit.'

Vrijheid genoeg dus om iets te ondernemen. Kun je jezelf verder nog ontwikkelen?

'Jazeker. De UvA is een goede werkgever. Ik krijg ontzettend veel vrijheid en heb goede arbeidsvoorwaarden en opleidingsmogelijkheden. Soms denk ik: ik werk hier nu zeven jaar, moet ik eens wat anders gaan doen? Maar aangezien het werk zo divers is, ben ik er nog niet klaar mee. Er hangt een goede energie op de universiteit, het is een belangrijk instituut en er lopen jonge, slimme mensen rond. Ik probeer me te mengen onder studenten: ik vind het voor mijn werk belangrijk om te zien wat zij moeten doen en wat voor voorzieningen ze nodig hebben. Daarom volg ik ieder semester een vak: als medewerker kun je Open UvA-colleges volgen. Bij het Instituut voor Interdisciplinaire Studies (IIS) wordt veel avondonderwijs gegeven, dat is makkelijk te combineren met mijn werk. Het is ook goed voor mijn eigen ontwikkeling: de vakken zijn leuk en interessant. Zo leerde ik in het vak ‘Gevaarlijke Gekken’ over wereldleiders en of ze gevaarlijk of gek zijn. Dat werd benaderd vanuit de psychologie, de sociologie, enzovoorts. Een ander vak ging over complexe systemen, bijvoorbeeld over hoe je kunt berekenen hoe een vogelzwerm zich beweegt of waar je het best kunt beginnen met het oprollen van een drugskartel. Nu ga ik ‘The Eternal Pursuit of Happiness’ volgen, een vak over de menselijke zoektocht naar geluk. Zo leuk, waar kun je dat nou doen?'