Voor de beste ervaring schakelt u JavaScript in en gebruikt u een moderne browser!
Je gebruikt een niet-ondersteunde browser. Deze site kan er anders uitzien dan je verwacht.
Vrolijk gekleurde enigszins verweerde containers, betonnen vloerplaten, steigerhouten bankjes en bloembakken; overal hippe bedrijfjes – niet echt een typische universiteitsomgeving. Opleidingsdirecteur informatiekunde Jacobijn Sandberg en student Yunus Demir lopen ontspannen door de Startup Village.
Fotografie: Liesbeth Dingemans

Tekst: Edda Heinsman. Fotografie: Liesbeth Dingemans

'Het is zo'n leuke inspirerende plek', zegt Sandberg. 'De universiteit is toch een conservatief gevestigd bolwerk, hier is ruimte voor vernieuwing en innovatie. Er zijn veel beginnende bedrijven.' Yunus wijst op een wat grotere ruimte. 'Ik volg af en toe college in een van de drie zalen die hier zitten.' 'Ons AI-lab zit hier ook', voegt Sandberg toe.

Interdisciplinariteit

Iets meer dan 10 jaar geleden verhuisde de onderzoeksgroep Sociaal-wetenschappelijke Informatica naar het sciencepark. Eerst naar een van de matrix gebouwen, waar ze het gebouw deelden met verschillende ondernemers. Daarna naar het Nikhef en tegenwoordig zitten ze in Science Park 904. 'Waar je gepositioneerd bent, heeft invloed op hoe je ontwikkelt', aldus Sandberg. 'De verhuizing van het Roeterseiland naar het sciencepark gaf een ander gezichtspunt, daarvoor was er bijvoorbeeld veel meer samenwerking met psychologie en economie. Sinds we bij de FNWI zitten gaan we steeds meer een technische kant uit. Ik heb daar een gemengd idee over. Het is goed omdat we aansluiten bij het onderzoek dat hier verder gebeurt, maar ik wil niet dat de interdisciplinariteit helemaal verdwijnt.'

Het was juist het interdisciplinaire, brede karakter van de opleiding dat Demir aantrok. 'Ik wist heel lang niet wat ik wilde studeren. Ik dacht aan Media & Cultuur, psychologie of informatica. Wiskunde ligt me niet echt, toch wilde ik graag iets met techniek, mijn passie ligt bij computers.' Tijdens een bachelor informatiedag kwam Demir toevallig bij een kraampje van Informatiekunde uit. 'Ik wist niet eens dat de studie informatiekunde bestond! Maar ik was meteen enthousiast en na het praten met de studentvoorlichters was ik overtuigd dat dit de opleiding voor mij is.' Demir hoopt nu hetzelfde te kunnen betekenen voor andere twijfelende scholieren, hij is zelf ook studentvoorlichter geworden en daarnaast actief als bestuurslid in de studievereniging.

Ruimte om te spelen

Wat is er veranderd in twintig jaar FNWI? 'Toen ik net begon was het veel eenvoudiger om fondsen te werven, een subsidie bij de Europese commissie had een kans van 80% op toekenning. Nu is dat slechts 15-20%', zegt Sandberg. 'Veel meer partijen delen in dezelfde pot, er is meer concurrentie en de eisen aan voorstellen zijn veel hoger. Vroeger was er meer ruimte om te spelen.' Sandberg ziet ook positieve ontwikkelingen: 'Universiteiten zijn naar buiten toe veel opener geworden en zich meer bewust van hun maatschappelijke verantwoordelijkheid. Duurzaamheid is een heel belangrijk thema voor de FNWI, dat was twintig jaar geleden niet zo'n hot onderwerp.'

Ook op het gebied van onderwijs zijn volgens Sandberg grote stappen gemaakt. 'Als docent kun je niet meer een lokaal binnen wandelen en denken 'goh wat zal ik vandaag eens vertellen'. Er is beter nagedacht over het programma, over studiematerialen en werkvormen, de toetsen zijn beter doordacht en gedocumenteerd. Soms schiet het wel eens door. Planningen die bedoeld zijn om het studieleven te vergemakkelijken, om studenten gelijkmatiger te laten studeren, kunnen leiden tot een overdaad aan deadlines. Studenten komen in een renmodus.' Demir beaamt dat het programma vol zit. 'Je leeft wel van deadline naar deadline. Het zou mooi zijn als er meer vrijheid zou zijn binnen het programma'. Precies waar Sandberg mee bezig is. 'Ik ben er voor dat studenten meer zelf hun eigen pad kunnen kiezen. Dat vraagt onderlinge aanpassing, daar zijn we nu universiteitsbreed over aan het praten.'

Open sfeer

Het dreigt te gaan regenen, dus snel naar binnen bij de koffietent. Demir klapt zijn laptop open en laat een foto zien van het bestuur van de studievereniging. Iedereen keurig in pak, de helft van het bestuur bestaat uit vrouwen. 'Helaas is dat geen exacte afspiegeling van de studie', zegt Demir vrolijk. 'Bij informatica zijn heel weinig vrouwen, maar bij informatiekunde en Kunstmatige Intelligentie gelukkig meer'. Voor zijn werk bij de vereniging heeft Demir regelmatig contact met bedrijven in de Startup Village. 'We organiseren hier, in samenwerking met bedrijven, workshops en lezingen voor de studievereniging. Zo krijg je meteen een idee hoe het er aan toe gaat op de arbeidsmarkt. Er hangt een fijne open sfeer. Wie weet eindig ik wel bij zo'n bedrijfje na mijn studie!', lacht Demir.

Over de veranderingen binnen de FNWI kan Demir niet veel zeggen, hij is zelf twintig jaar. Hoe zien volgens hem de komende twintig jaar er uit? 'De ontwikkelingen gaan enorm snel, denk aan quantumcomputers of zelflerende artificiële systemen. Ontzettend complex, toch zal iedereen ermee te maken krijgen', aldus Demir. 'Er is dus steeds meer behoefte aan mensen die dit goed kunnen uitleggen, daar zie ik een rol voor mezelf. Ik denk dat je als informatiekundige een brug vormt tussen techneuten en de rest van de wereld.' Sandberg vult aan. 'Je hebt mensen nodig die heel diep gespecialiseerd zijn maar ook mensen met een bredere blik. Vandaar dat ik nu bezig ben met het opzetten van de nieuwe opleiding Human Society and Technology. Ik zie dat het idee dat wetenschap op zichzelf staat, als iets dat buiten de maatschappij bestaat, gaat verdwijnen'. Sandberg wijst om zich heen. 'Ik verwacht dat de samenwerking tussen universiteit en partijen in de omgeving alleen maar sterker wordt.'