Marácz ontwikkelt een theorie van linguïstische relaties dwars door de traditionele taalfamilies heen, gebaseerd op het idee van linguïstische isoglossen. Volgens de auteur behoort het Hongaars niet tot de Oeraalse/Fins-Oegrische taalfamilie. Deze theorie degradeert 'diepe' linguïstische contacten tussen het Hongaars en de Turkse talen tot secundaire, uni-directionele overnames uit het Turks in het Hongaars. Er zijn echter vele lexicale, morfologische en syntactische parallellen tussen het Turks en het Hongaars, die een meer fundamenteel karakter hebben. Hongaarse onderzoekers zoals Armin Vambery die de geschiedenis, archeologie en talen van Centraal-Azië hebben bestudeerd, hebben al eerder Centraal-Azië als de bakermat van de Hongaren en hun taal aangewezen.
 

Towards Eurasian Linguistic Isoglosses: the case of Turkic and Hungarian

• László Marácz
• Astana: International Turkic Academy, 2015