Wat is Meet Your Mentor?

'Meet Your Mentor koppelt een professional die ook UvA-alumnus is aan een student met een niet-westerse achtergrond. Een mentor is de sparringpartner die met zijn kennis, ervaring en netwerk de student helpt om de overgang te maken naar de arbeidsmarkt. De mentor zelf krijgt van de UvA handvatten om een goede coach te worden.'

Waarom is het Meet Your Mentor programma belangrijk?  

‘Ik herken het gevoel dat je soms het geloof in jezelf kunt verliezen als je geen baan in je eigen interessegebied en niveau kunt vinden. Ik had het heel fijn gevonden als dit programma er al was toen ik studeerde, dan had ik meteen meegedaan. Ik ben blij dat het er nu komt. Uit onderzoek blijkt namelijk dat studenten met een niet-westerse achtergrond 50 procent minder kans hebben op een baan op academisch niveau. De naam Mark heeft de voorkeur boven die van Mohammed, en mensen nemen liever iemand met een strafblad aan dan iemand met een niet-westerse naam. Dit programma geeft je een duw in de rug en empowert zodat je met meer vertrouwen verder kunt oriënteren op een baan.'  

Waarom heb je destijds gekozen voor een studie aan de UvA?  

‘Ik heb eerst een opleiding aan de HvA gedaan: Boekhandel en Uitgeverij, maar wilde meer verdieping. Nieuwe dingen leren en veel lezen was voor mij de manier om verder te komen in het leven, daarom wilde ik graag een universitaire studie doen. Het Arabisch is de moedertaal van mijn ouders, maar ik ben er niet mee opgevoed. Ik wilde deze taal graag terugwinnen en ben daarom Arabische taal en cultuur gaan studeren. Ik woonde al in Amsterdam, hou van de stad en wilde graag aan de UvA studeren.’ 

Hoe kijk je terug op je studietijd? 

‘Er ging een nieuwe wereld voor me open, ik kreeg een helikopterview en vond diepgang. Ik kreeg inzicht in hoe een taal is opgebouwd en hoe grammaticale regels ontstaan. Niet alleen mijn Arabisch, maar ook mijn woordenschat in het Nederlands is daardoor enorm uitgebreid. Ik heb een onvergetelijke stage gelopen in Syrië en een academisch programma in Caïro gevolgd. Mijn mogelijkheden op de arbeidsmarkt maakten ook reuzesprongen: het hbo richtte zich uitsluitend op de media, maar nu verbreedde mijn horizon zich naar Ministeries en internationale mensenrechtenorganisaties. In Caïro maakte ik een leerspurt door. Het Arabisch is een zeer complexe taal en na een half jaar kon ik het foutloos schrijven en spreken. Caïro heeft als miljoenenstad ook veel indruk op mij gemaakt. Een veelgehoorde uitdrukking over die stad kon ik nu beamen: Survive Cairo, the rest of the world is easy!’ 

Was je, ook naast je studie, een actieve student?  

‘Ja, soms zelfs iets te veel. Ik heb samen met studiegenoten in 2004 de studievereniging Asafier opgericht voor studenten van de studies Arabische taal en cultuur en Midden-Oostenstudies van de UvA, omdat ik mijzelf in andere studentenverenigingen niet herkende. De Arabische poëzieavonden die ik organiseerde, waren zo’n succes dat Folia er een coverstory aan wijdde, dat vergeet ik nooit. Later was ik ook jarenlang lid van de Turkse studievereniging TSV, daar was ik erg op mijn plek. Ik was heel actief en organiseerde samen met anderen debatten over sociale, culturele en politieke kwesties die zich in Turkije afspeelden. Enerzijds ging het me om het sociale aspect, anderzijds vond ik ook de intellectuele ontwikkeling ontzettend belangrijk.’ 

Wat heb je sinds je studie gedaan?  

‘Aan het eind van mijn studie vond ik een baan bij het literaire vertalingenafdeling van het Nederlands Letterenfonds. Toen kwam er iets anders op mijn pad. Een redacteur van Athenaeum-Polak & Van Gennep bracht mij op het idee om een boek te schrijven over mijn scriptie. Mijn scriptie ging over de memoires van mijn opa, hij schreef in het Syrisch-Arabische dialect en ik heb zijn memoires integraal vertaald en in een historische context geplaatst. Het was bijzonder dat ik op een persoonlijk verhaal kon afstuderen. Ik ben toen het boek gaan schrijven op basis van mijn scriptie en het is met succes in 2015 uitgegeven. Daarna heb ik voor diverse media geschreven en gewerkt als producent, zoals de VPRO, De Correspondent en in 2016 ben ik het Onderwijs ingerold. Inmiddels ben ik bezig met een tweede boek.’

Ben je na je studie direct betrokken gebleven bij de UvA? 

‘Ik ben lid geworden van de Amsterdamse Universiteits-Vereniging en ik lees alumnimagazine SPUI.’ 

De UvA zet in op ‘leven lang leren’. Hoe kijk jij hier tegenaan? 

‘Ik ben nooit uitgeleerd, maar voorheen was ik vooral bezig met het vinden van een baan die bij mij paste. Omdat ik een talenstudie heb gedaan, waren er weinig gebaande paden. Het hangt dus erg af van je eigen creativiteit en je netwerk en het is zaak dat je altijd nieuwe kennis opdoet en nieuwe vaardigheden leert.’