12 maart 2018
De studie is uitgevoerd in het kader van het onderzoeksprogramma Oogst voor Malta van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Voor dit onderzoek zijn resultaten van archeologische opgravingen tussen 2005 en 2015 vergeleken en geanalyseerd.
Het onderzoek combineert archeologisch, historisch geografisch en historisch onderzoek. Het laat zien dat ondanks vergelijkbare achterliggende sociale en historische processen een grote diversiteit bestaat in de vorming en ontwikkeling van dorpen, die zich daarom moeilijk in regionale modellen laten vangen. De publicatie levert een actueel theoretisch kader voor dorpsvorming, voorbeelden van een interdisciplinaire aanpak en praktische aanbevelingen voor toekomstig onderzoek.
Nederland is een van de dichtst bebouwde landen ter wereld. Deze bebouwing varieert van verspreide boerderijen, buurtschappen en gehuchten tot dorpen en steden. Na decennialang archeologisch onderzoek zijn de grotere (historische) binnensteden en gebieden rond steden en dorpen relatief goed onderzocht, maar de oude dorpskernen een stuk minder. Met name over het ontstaan van onze talrijke dorpen, was nog weinig bekend. Om het ontstaan en de ontwikkeling van dorpen te kunnen duiden is balans nodig in onderzoeksgegevens uit het buitengebied en de dorpskernen.
Verspay, J.P.W., A.M.J.H. Huijbers, H. van Londen,J. Renes and J. Symonds (2018), Village Formation in the Netherlands during the Middle Ages (AD 800-1600). An assessment of recent excavations and a path to progress, Nederlandse Archeologische Rapporten 56, Amersfoort
De publicatie is beschikbaar als pdf via de website van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.