Een groot deel van het essay van Pleij gaat over zijn onderzoeksgebied en beschrijft opvattingen over lust en genot in de vijftiende en zestiende eeuw. Maar ook over de tegelijkertijd opgeheven strenge vinger van kerkvader Sint Augustinus, die ‘er wonderwel in slaagde om stervelingen zover mogelijk bij het geluk vandaan te houden, zelfs van seks genieten was uit den boze.’

In de laatste tien bladzijden van het essay worden moderne ideologieën met hun dwingende, door de autoriteiten georganiseerde geluksideaal beschreven. Ten slotte komt Pleij uit bij het heden: met ‘fastfood voor het grijpen, seks voor het klikken en gezondheid uit een potje.’ Het geluk als maakbaar product, want volgens geluksprofessoren en geluksambtenaren heb je het geluk in eigen hand.