Cellulaire signalering vindt plaats middels complexe en dynamische eiwitnetwerken die in staat zijn om informatie over te dragen van de omgeving naar de binnenkant van de cel. Hiermee kan een cel reageren op specifieke signalen door haar gedrag aan te passen, hetzij door verandering van vorm en beweging of zelfs van identiteit en functie. Deze beslissingen zijn meestal ingewikkeld, waarbij veranderingen in meerdere genen en eiwitten nodig zijn, maar fenotypisch robuust: cellen zijn zelden in de war of ze moeten delen of differentiëren, tenzij deze moleculaire signaaltransductie wordt verstoord. Wanneer signaaltransductie uit de hand loopt, kunnen cellen gaan woekeren en kanker vormen.

Wnt signalering

Het onderzoek van Van Amerongen en haar team is gericht op één specifiek signaaltransductiepad, de zogenaamde Wnt (uitgesproken ‘wind’) signalering. Wnt signalering is essentieel voor de ontwikkeling van alle multicellulaire dieren om polariteit (bijvoorbeeld een verschil tussen ‘voor’ en ‘achter’) te bepalen en om verschillende weefsels te ontwikkelen met gespecialiseerde functies. Eerder toonden Van Amerongen en vele anderen in het veld al aan dat Wnt signalering de borstontwikkeling tijdens puberteit en zwangerschap aanstuurt. Toch leek het lang alsof Wnt-signalering niet ontregeld was bij patiënten met borstkanker. In de afgelopen jaren is het echter duidelijk geworden dat het Wnt-signaleringspad waarschijnlijk door middel van subtiele veranderingen ontregeld raakt.

Dubbele aanpak

In dit nieuwe project is Van Amerongen van plan om de rol van Wnt-signalering in borstkanker op te lossen door middel van een dubbele aanpak: enerzijds zal zij de directe impact van Wnt-signalering op verschillende celsoorten in het borstepitheel bestuderen. Anderzijds zal haar team ook testen of en hoe verschillende subtypes van borstkanker reageren op remming van het Wnt signaaltransductie netwerk. Het meest uitdagende aspect van deze experimenten is ze uit te voeren in zogenaamde organoïden: complexe weefselstructuren die worden gekweekt in 3D en die de situatie in het menselijk lichaam nauwgezet nabootsen. Om dit te bereiken zal Van Amerongen en haar team samenwerken met Dr. Christina Scheel (Helmholtz Zentrum, München, Duitsland), Dr. Jos Jonkers (Nederlands Kankerinstituut, Amsterdam) en Dr. Hans Clevers (Hubrecht Instituut, Utrecht).