De lezing neemt sleutelconcepten uit De Cesari’s onderzoek, variërend van culturele governmentaliteit en ras als geheugen, tot creatief institutionalisme. Ze laat zien hoe Palestijnse kunst- en erfgoedorganisaties mondiale culturele formats heruitvinden om vernieuwende, gemeenschapsgerichte projecten te verwezenlijken. Deze analyse breidt zich vervolgens uit naar Europa, waar koloniale erfenissen zowel vertegenwoordigd als ontzichtbaar zijn, en het dagelijks leven en de publieke sfeer blijven vormgeven.

Daarnaast reflecteert de lezing op het potentieel van creatief institutionalisme: hoe kunstenaars, activisten en werknemers in de cultuursector ‘andere’ instellingen vormgeven als reactie op onderdrukking en falende staten, en welke nieuwe vormen van collectief leven daaruit zouden kunnen ontstaan.

Urgente vraagstukken

In wezen verkent Reimagining Institutions? hoe culturele, geheugen- en erfgoedstudies zich kunnen verhouden tot urgente kwesties als genocide, toenemende oorlogen, opkomend autoritarisme en aanvallen op onderwijs en cultuur. Uiteindelijk benadrukt de lezing de noodzaak van ethisch, betrokken en collaboratief onderzoek dat verder reikt dan universiteiten, om actieve, transnationale en transdisciplinaire netwerken te ondersteunen.

De voertaal van deze oratie is Engels. De oratie kan hier online gevolgd worden.