Van Wolferen (1941) doorliep in zijn geboorteplaats Rotterdam de middelbare school en vertrok in 1960 uit Nederland. Hij reisde twee jaar door het Midden-Oosten, India en Zuid-Oost Azië en begon in die tijd artikelen te publiceren. In 1962 kwam hij in Japan waar hij enkele jaren Engels doceerde aan o.a. de Waseda Universiteit en het Athenée Français. In 1972 zette hij zijn journalistieke loopbaan voort als NRC-correspondent voor Oost-Azië. In deze hoedanigheid schreef van Wolferen over politieke en maatschappelijke ontwikkelingen in Japan, India, Thailand, Vietnam, de Filippijnen en Zuid-Korea. Hij kreeg hiervoor in 1987 de prijs voor de Nederlandse dagbladjournalistiek.
Van Wolferen publiceerde diepgravende analyses over de politieke economie van Japan. Zijn artikelen verschenen in onder andere The New York Times, Le Monde, Die Zeit en Japanse kranten en opiniebladen. In 1989 verscheen zijn The Enigma of Japanese Power, dat algemeen beschouwd wordt als de meest uitvoerige en genuanceerde studie over het hedendaagse Japan.
De UvA distantieert zich van de uitlatingen van Van Wolferen, onder andere over het coronavirus in een door hem gepubliceerd huis-aan-huisblad.