Klimaatmitigatietrajecten waarin temperatuurdoelen voor het einde van de eeuw worden onderzocht bieden vaak ruimte voor een tijdelijke overschrijding van de mondiale temperatuur ten opzichte van het vastgestelde doel. Hoe ver de temperatuur mag doorschieten, wordt bepaald door een aantal onzekere variabelen die verband houden met de transformatie van menselijke systemen, onder meer op het vlak van sociaaleconomische en technologische vooruitgang. Over de bijkomende klimaatrisico’s van een dergelijke temperatuuroverschrijding is echter weinig bekend.

De studie in Nature Climate Change laat zien hoe de tijdelijke temperatuuroverschrijding in de tweede helft van de eeuw zal leiden tot hogere mitigatiekosten en hogere economische verliezen. Uit het onderzoek komt duidelijk naar voren dat studies naar mitigatietrajecten door middel van koolstofarme techniek moeten worden aangevuld met klimaatrisicoanalyse, met name in verband met de toegestane tijdelijke temperatuuroverschrijding.

Combinatie van negen mondiale modellen

De studie, onder leiding van het European Institute on Economics and the Environment (EIEE), hield in dat de probabilistische gevolgen voor verschillende opwarmingsdoelen en overschrijdingsniveaus werden berekend op basis van een combinatie van negen mondiale geïntegreerde beoordelingsmodellen. Deze modellen worden algemeen gebruikt om mondiale mitigatietrajecten voor klimaatverandering te beoordelen en omvatten allemaal een gedetailleerde weergave van energie- en bodemgebruiksystemen en een breed scala aan decarbonisatieopties. Een van de negen modellen is het TIAM-ECN-model dat door het team van Bob van der Zwaan bij TNO wordt beheerd, met Larissa Nogueira en Francesco Dalla Longa als belangrijkste modelleerders.

Volgens de onderzoekers kan een temperatuuroverschrijding worden beperkt door voor de voorgestelde mitigatie-inspanningen een degelijke risicoanalyse uit te voeren. Dit zal een reeks klimaatvoordelen opleveren, belangrijke gevolgen beperken en op termijn mitigatiekosten verlagen. Al deze voordelen worden in de tweede helft van de eeuw gerealiseerd.

Met het werk wordt tevens een brug geslagen tussen de mitigatietrajectgemeenschap, die doorgaans onderzoek doet naar de kosten en risico’s die samenhangen met de energietransitie (in de samenleving), en de klimaatimpactgemeenschap, die onderzoek doet naar de kosten en risico’s van klimaatverandering (in het milieu).

Publicatie details

Laurent Drouet et.al.: Net zero-emission pathways reduce the physical and economic risks of climate change. 2021, Nature Climate Change, DOI: 10.1038/s41558-021-01218-z