Prof. Boelhouwer begon zijn academische loopbaan bij de Technisch Universiteit Delft waar hij dertien jaar in dienst was en in 1952 promoveerde op onderzoek naar “Polymerisatieverschijnselen bij vette oliën” bij prof. dr. ir. H.I. Waterman. In 1960 trad hij in dienst bij TNO om al snel daarna benoemd te worden tot hoogleraar Chemische Technologie aan de UvA. Met zijn op 22 januari 1962 uitgesproken oratie 'Chemische technologie als toegepast natuurwetenschappelijk onderzoek' werd hij de grondlegger van de chemische technologie aan de UvA, met onderzoek op thema’s als toegepaste katalyse, energiedragers en afvalwaterzuivering.

Onder andere het werk op het gebied van de alkeen metathese werd internationaal hoog gewaardeerd. Het onderzoek leidde tot nieuwe homogene en heterogene katalysatoren die het mogelijk maakten om gefunctionaliseerde alkenen tot reactie te brengen. Dit leidde tot een reeks van interessante toepassingsmogelijkheden. Metathese, deels op het Amsterdamse werk geïnspireerd, leidde in 2005 tot de Nobelprijs voor de Scheikunde. Ook op het gebied van de steenkolenvergassing en de bioproceskunde, in het bijzonder de zuivering van afvalwater, boekte de groep van Boelhouwer aansprekende resultaten.

Na zijn emeritaat in 1985 bleef hij nog twee jaar actief als gastdocent biotechnologie. Tot aan zijn afscheid verkregen in totaal 274 studenten hun diploma met als hoofd of bijvak de chemische of fysische technologie, en werd meer dan dertig keer de doctorstitel verleend. Prof. Boelhouwer werd onderscheiden als Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

Zowel in zijn onderzoek, waar hij niet naliet het belang van interdisciplinaire integratie te benadrukken, als in zijn omgang met mensen, had Kees Boelhouwer steeds een scherp oog voor het grote geheel. Typerend is dat hij er bij de uitreiking van een belangrijke Duitse chemieprijs op stond dat ook de voor het werk onmisbare analiste - zonder academische titel - haar plek kreeg op het erepodium. Kees Boelhouwer wordt herinnerd als een innovatief en gepassioneerd onderzoeker met een brede belangstelling in de chemische technologie, en als een inspirerende hoogleraar die zijn studenten en promovendi veel vrijheid gaf.

Zie ook

Biografie van prof. Boelhouwer door de Chemie Historische Groep van de Koninklijke Nederlandse Chemische Vereniging KNCV.