Twee blijvende rollen, die van de ‘academische vrouw’ en ‘de moeder’, maken zichtbaar hoe diep deze maatschappelijke verwachtingen geworteld zijn in het leven en lichaam van vrouwen. Ze laten zien hoe de samenleving betekenis toekent aan het vrouwelijke lichaam en tegelijkertijd de verhoudingen tussen mannen en vrouwen vormgeeft.
Het vrouwelijke lichaam staat al lange tijd centraal in politieke, juridische en academische debatten, recent nog in discussies over trans vrouwen en in Trump's decreet dat er alleen twee geslachten zijn, man en vrouw, die onveranderlijk zijn. Maar in de kern gaat dit debat over bredere vragen van sociale rechtvaardigheid, die Roessler zal behandelen in haar afscheidscollege. De manier waarop vrouwelijkheid wordt gedefinieerd, heeft historisch gezien geleid tot beperkende rollen en verwachtingen die vrouwen benadelen of onderdrukken. Het lichaam is dus nooit een neutrale werkelijkheid, maar altijd mede gevormd door politieke macht.
Ondanks vijftig jaar feministische inzet blijft de scheiding tussen ‘vrouwelijke’ privérollen en ‘mannelijke’ publieke rollen diep verankerd in moderne democratieën, en ook binnen de universiteit. Deze hardnekkige erfenis maakt duidelijk dat het idee van gestage vooruitgang te eenvoudig is. Juist instellingen als universiteiten laten zien hoe complex en taai de strijd voor verandering en gelijkheid kan zijn.
Prof. dr. B. Roessler, hoogleraar Wijsbegeerte, in het bijzonder ethiek en haar geschiedenis: On Women, Bodies, and Social Justice.
Dit afscheidscollege is hier live te volgen.