Dhr. dr. M.J. Schultz (1965) is benoemd tot hoogleraar Experimentele Intensive Care Geneeskunde aan de Faculteit der Geneeskunde van de Universiteit van Amsterdam (AMC-UvA).

Er is een toenemend besef dat de levensreddende of orgaanfunctievervangende behandelingen op de Intensive Care (IC) niet zonder risico zijn. Vaak dwingt de levensbedreigende conditie de intensivist tot het inzetten van behandelingen die op zichzelf kunnen leiden tot (soms ernstige) schade. Een typisch voorbeeld is beademing: niet alleen verhoogt beademing de kans op het ontstaan van een pneumonie (longontsteking), beademing kan ook steriele ontsteking van de long veroorzaken. In het Laboratory of Experimental Intensive Care and Anesthesiology (L·E·I·C·A) en in de kliniek concentreert het huidige translationele onderzoek van Marcus Schultz zich vooral op door beademing veroorzaakte longschade. Hij richt zich onder andere op het voorkómen van beademingsgerelateerde schade aan longcellen en - weefsels, de longen als geheel, maar ook organen op afstand. Schultz bestudeert en manipuleert bij deze onderzoeken stolling en aangeboren afweer. Hij toetst daarbij vooral in het laboratorium ontwikkelde nieuwe beademingsstrategieën en therapieën ter voorkoming of behandeling van beademingsgerelateerde schade in de klinische praktijk.

Schultz vindt dat nieuwe strategieën of behandelingen de IC-geneeskunde aanzienlijk kunnen verbeteren, maar alleen dan als deze ook daadwerkelijk worden toegepast. Veel inzichten ten aanzien van effectieve zorg en best practices in IC-zorg worden onvoldoende toegepast: patiënten krijgen niet altijd zorg volgens de meest recente inzichten. Implementatie wordt wel eens de laatste stap van translationeel onderzoek genoemd. Hierbij streeft men naar invoering, in de volle breedte, van strategieën of behandelingen waarvan bewezen is dat deze bijdragen tot een betere uitkomst. Binnen het AMC op de afdeling IC, in Nederland in samenwerking met verschillende ziekenhuizen, en daarbuiten in samenwerking met ziekenhuizen in Zuidoost Azië verricht Schultz implementatieonderzoek. Hij bestudeert daarbij de implementatie van complexe, veelal duurdere strategieën of behandelingen in het AMC en andere Nederlandse ziekenhuizen. In de armere landen in Zuidoost Azië legt hij echter de nadruk op de implementatie van simpele, meestal goedkopere zorg.

Schultz is sinds 1991 in diverse functies verbonden aan het AMC. Hij is er opgeleid tot internist en later intensivist. De laatste jaren was hij werkzaam als universitair hoofddocent en hoofd research van de afdeling IC van het AMC. In 2002 promoveerde hij op de stolling en de aangeboren afweer in de long tijdens pneumonie. Schultz heeft meerdere publicaties in verschillende internationale vaktijdschriften op zijn naam staan en is redacteur van Netherlands Journal of Critical Care en Netherlands Journal of Medicine. Voor zijn onderzoek naar bloedverdunners bij longontsteking ontving hij in 2004 van NWO een Veni-subsidie. In 2006 kreeg hij van dezelfde organisatie een Doelmatigheid-subsidie voor onderzoek naar implementatie van strikte bloedsuikerregulatie bij IC-patiënten.