In zijn onderzoek analyseerde Stan Olijslagers wat de negatieve waarde van CO₂-uitstoot is. Als iemand vandaag CO₂ uitstoot, dan heeft dat een effect op de temperatuur in de hele wereld en levert dat schade op in de toekomst. Olijslagers drukt deze schade uit in ‘social cost of carbon’, de maatschappelijke kosten van CO₂-uitstoot uitgedrukt in euro’s. Olijslagers vertelt: ‘We weten dat er klimaatverandering is, maar we weten niet precies hoeveel de temperatuur in de wereld gaat stijgen of hoeveel schade dat gaat veroorzaken. Door een stijgende temperatuur werken landbouwproducten bijvoorbeeld minder en krijgen we extremere weersomstandigheden. Door het combineren van een economisch model en een klimaatmodel, heb ik geprobeerd om deze schade uit te drukken in geld en te onderzoeken hoe je daar een prijskaartje aan kunt hangen.’

‘Mijn resultaten laten zien dat de precieze schade nog steeds lastig te voorspellen is. Wel is het duidelijk dat klimaatschade niet omkeerbaar is; CO₂ die eenmaal in de lucht zit, kun je daar niet meer op een rendabele manier uithalen. Vaak zeggen beleidsmakers: “Er is te veel onbekend, moeten we het niet afwachten?” Mijn onderzoek laat ziet dat je beter een stap te veel kunt zetten, dan een te weinig. Je sluit daarmee als het ware een verzekering af tegen klimaatproblemen. De financiële maar ook maatschappelijke gevolgen zijn anders waarschijnlijk een stuk heviger dan de gevolgen van nu ingrijpen,’ aldus Olijslagers.

CO₂-reductie

Concreet betekent dit het invoeren van een CO₂-prijs. Volgens Olijslagers zijn we in Europa al ambitieus bezig; de CO₂-prijzen zijn flink gestegen en komen meer in de buurt van de voorspellingen over wat nodig is. Maar in de rest van de wereld wordt nog te weinig aan CO₂-reductie of -beprijzing gedaan. ‘Het is cruciaal dat er in zoveel mogelijk landen een CO₂-prijs komt. Het liefst wil je die in de hele wereld gelijk hebben. Uit de modellen blijkt dat deze prijs een serieuze hoogte zou moeten hebben. Daarnaast moeten we ook nadenken over hoe snel we die prijs willen laten groeien. Ideaal zou zijn om dit minimaal met de economische groei te laten stijgen, maar waarschijnlijk nog wat sneller als de klimaatproblemen tegenvallen.’

De vraag die we eigenlijk zouden moeten stellen, is: Hoe belangrijk zijn de huidige generaties vergeleken met de toekomst? Nu investeren in CO₂-reductie betaalt zich uit in de toekomst. De grootte van de economie en de stijging van de temperatuur op de wereld dragen ook bij aan de economische compensatie die nodig is. Olijslagers: ‘Hoe beter het met de economie gaat, hoe groter de mogelijke economische schade als gevolg van klimaatverandering is. Mijn advies: ga nu investeren in CO₂-reductie, dan komen we in de toekomst niet voor torenhoge kosten te staan.’

Promotiegegevens

Stan Olijslagers promoveert op 22 februari om 12:00 uur op het proefschrift: 'The economics of climate change: on the role of risk and preferences'. Promotoren zijn prof. dr. R.M.W.J. Beetsma en prof. dr. S.J.G. van Wijnbergen.