Die vraag is terecht tegen de achtergrond van het staakt-het-vuren en de vrijlating van gijzelaars en gevangenen. De afgelopen anderhalf jaar is er veel overleg geweest binnen de organisatie en met onze gemeenschap. Nu wereldwijd de (wetenschappelijke) consensus groeit dat er sprake is van genocide in Gaza en Israël de grondbeginselen van de rechtsorde niet respecteert, hebben we onszelf de vraag gesteld in hoeverre we – ook bij deze wapenstilstand – op institutioneel niveau kunnen samenwerken met Israëlische instellingen. Omdat we nu een beslissing moesten nemen over het aangaan van nieuwe Horizon-samenwerkingen, hebben we onze afwegingen opnieuw gemaakt en dit besluit genomen.

We gaan de komende tijd onderzoeken of er (juridische) ruimte is te stoppen met lopende EU-projecten met Israëlische partners; dat kan niet zomaar omdat we bindende overeenkomsten hebben gesloten en een betrouwbare partner willen zijn. Tussentijds stoppen kan ook schadelijk zijn voor onderzoekers, die vaak geen invloed hebben op de politieke context. We stappen in elk geval nu niet in nieuwe projecten met Israëlische partners. We maken ons zorgen dat EU-middelen direct of indirect bijdragen aan het geweld, daarom gaan we geen nieuwe verplichtingen aan.

Elke situatie kent een eigen context. In dit geval is sprake van een uitzonderlijke situatie: onafhankelijke internationale instanties hebben vastgesteld dat er genocide plaatsvindt. Daarnaast bestaat er binnen onze gemeenschap en daarbuiten brede consensus dat het uitblijven van actie onhoudbaar is. Deze omstandigheden maken dat we nu dit besluit hebben genomen.

We begrijpen dat dit besluit pijn kan doen, juist ook bij Joodse en Israëlische studenten en medewerkers. Dit besluit is nadrukkelijk niet op hen gericht. We nemen zorgen over (on)veiligheid zeer serieus. We zijn actief in gesprek met betrokken gemeenschappen en zorgen voor passende ondersteuning via vertrouwenspersonen, begeleiding en aanvullende maatregelen waar dat nodig is. Dit besluit draait nadrukkelijk om institutionele samenwerkingen, niet om individuen. We houden niemand persoonlijk verantwoordelijk voor het regeringsbeleid van Israël. Onze universiteit moet een veilige plek blijven voor iedereen. Daarom benadrukken we dat antisemitisme en andere vormen van discriminatie niet worden getolereerd.

Ons besluit is genomen op basis van ernstige en gedocumenteerde feiten, waaronder de bevindingen van de VN. Het vredesakkoord betekent niet automatisch dat die feiten ongedaan zijn gemaakt. We blijven de situatie volgen en toetsen ons beleid aan internationaal recht en de waarden van de UvA. Eventuele heroverwegingen zullen zorgvuldig en transparant gebeuren.

Ja. We vinden het belangrijk om het contact met individuele studenten en onderzoekers in Israël te behouden. Zij vertolken ook vaak een kritische stem tegen de daden van de Israëlische regering en we willen hen niet afsluiten van de rest van de wereld. Juist ook op het individuele niveau is academische vrijheid van groot belang. Een individuele samenwerking, zoals een gezamenlijke paper, presentaties op een conferentie, gastcolleges, of een stage kunnen dus doorgaan. Als je twijfelt over een mogelijke samenwerking, bespreek dit dan met je docent, leidinggevende, onderwijs- of onderzoeksdirecteur of een contactpersoon op jouw faculteit.