Als eindexamenkandidaat bezocht Alexander de open dagen van vier universiteiten. Zijn ouders hadden allebei met veel plezier in Leiden gestudeerd. Na de Open Dag bij Sterrenkunde in Leiden was Alexander teleurgesteld. Dat ging hem niet worden. Van de vier faculteiten Sterrenkunde, die hij alle bezocht, was de UvA veruit zijn favoriet. Alexander: ‘De sfeer op de Open Dag van het Anton Pannekoek Instituut voor Sterrenkunde was relaxed, iedereen was aanspreekbaar, het was gezellig. De hoogleraren spraken mij aan. Ik vond het helemaal geweldig dat ze op het instituut wetenschappelijk onderzoek deden naar neutronensterren, zware sterexplosies en zwarte gaten. Ik had toen over die onderwerpen heel veel gelezen in boeken en sterrenkundeblaadjes. Ik wist toen nog niet dat ik me tot op de dag van vandaag met deze onderwerpen zou bezighouden.’ 

Hoe kijk je terug op je studie aan de UvA? 

‘Het was een geweldige ervaring. De eerste paar jaar waren we met een handjevol studenten sterrenkunde en ongeveer twintig natuurkundestudenten. We maakten lange dagen. Van negen tot vijf hadden we hoor- en werkcolleges en waren we in het laboratorium. Als ik terugkijk, is in die eerste jaren een solide basis gelegd voor wat ik daarna heb gedaan. 

Ik heb uiteindelijk tien jaar aan de UvA gestudeerd, inclusief mijn promotieonderzoek van 2003 tot 2007. Ik heb in 2003 twee doctoralen gedaan: sterrenkunde en theoretische natuurkunde. Toen ik de studieadviseur vroeg of dat mogelijk was, had ze geen antwoord. Er is toen voor mij en twee andere studenten een speciaal comité opgericht, van beide studierichtingen. Dat comité heeft een studieprogramma samengesteld. Er was toen een hoofddocent die heel erg voor ons heeft geknokt.’  

Wat is voor jou als ultieme ervaringsdeskundige typerend voor de UvA? 

‘Voor mij is typisch UvA: af en toe een beetje chaotisch, alles kan. Dat was heel bijzonder. De hoogleraren waren heel benaderbaar. Professor Ralph Wijers was een van mijn begeleiders bij mijn afstudeeronderzoek. Hij heeft mij daarna aangenomen als AiO. Toen heb ik vier jaar aan mijn promotieonderzoek gewerkt op wat nu het Science Park is, in de Watergraafsmeer. Het mooie is dat ik toen veel heb gewerkt aan wat mij altijd al fascineerde: sterrenexplosies, neutronensterren en zwarte gaten. Dat heeft mij nooit meer losgelaten, ik heb er de afgelopen twintig jaar onderzoek naar gedaan.’ 

Heb je als hoofddocent aan de George Washington University veel contact met de UvA? 

‘Ja, we hebben een samenwerkingsovereenkomst. Ik werk nog steeds met Ralph Wijers samen, wij wisselen als universiteiten data en studenten uit, doen samen projecten. Elke vrijdagochtend hebben we een online meeting met Amsterdam en dan stemmen we allerlei zaken af.’ 

Je bent voorzitter van Chapter Washington DC. Wat is de waarde van chapters voor alumni? 

‘Via Bureau Alumnirelaties van de UvA heb ik ervoor gezorgd dat Ralph Wijers de eerste spreker was op een bijeenkomst van Chapter Washington DC van de UvA-alumni. Ik had me als vrijwilliger voor de Chapter opgegeven en werd al snel tot voorzitter gebombardeerd. Chapters zijn belangrijk voor alumni in het buitenland. Ze bieden een unieke gelegenheid om zowel een professioneel als een sociaal netwerk op te bouwen, tijdens een belangrijke tijd in je leven. De mensen die je op deze manier leert kennen, hebben een gezamenlijke, maar soms heel andere, ervaring.

Het is erg leuk om verhalen te horen over iemands tijd aan de universiteit, zowel van Nederlanders maar ook van buitenlanders die met veel plezier aan de UvA gestudeerd en in Amsterdam gewoond hebben. Ik vind het leuk om mijn steentje bij te dragen aan het bij elkaar brengen van mensen, en daarbij ook veel te leren van elkaar en van bijvoorbeeld gastsprekers van de UvA. Dit soort internationale gemeenschapsvorming is zeer belangrijk in deze tijd. 

Ik ben ook betrokken bij de Netherlands-America Foundation. We hebben meerdere gezamenlijke events georganiseerd met wetenschappers van de UvA. We hadden ook een event met Robbert Dijkgraaf, samen met de alumniverenigingen van alle Nederlandse universiteiten.’ 

In de VS studeren, zouden meer studenten dat moeten doen? 

'Internationale alumni chapters kunnen ook huidige UvA-studenten helpen een netwerk op te bouwen, en mogelijkheden te vinden om zichzelf te ontplooien. Ik denk dat er op dit vlak nog veel meer gedaan kan worden en ik hoop daar ook mijn steentje aan te kunnen bijdragen. Een goede mogelijkheid hiervoor zijn de Fulbright-beurzen, waarmee Nederlandse studenten een studie, of deel van hun studie, kunnen doen in de Verenigde Staten. Dit is een geweldig programma waar veel meer studenten gebruik van zouden moeten maken. Ik hoop dat dit in de toekomst ook gaat gebeuren. De beurzen voor studenten zijn bedoeld voor een studie op graduate niveau. Voor promovendi zijn er ook Fulbright-beurzen, maarmee Nederlands promovendi onderzoek kunnen doen of gespecialiseerde cursussen kunnen volgen aan een Amerikaanse universiteit, voor een periode van drie tot zes maanden. Ik zit in de onderwijscommissie van de Netherlands-America Foundation die een aantal Fulbright-beurzen sponsort en daarvoor een keuze maakt uit de door Fulbright geselecteerde mogelijke kandidaten.’