Je komt niet zomaar bij de Nationale DenkTank. Er waren dit jaar maar liefst drie selectierondes nodig met onder andere gesprekken en motivatiebrieven. Wat motiveerde onze alumni om deel te nemen? Van der Veen: ‘Voor mij was het tweeledig: ik wilde graag deel uitmaken van de DenkTank omdat ik op zoek was naar een manier om mijn onderzoekservaring te verbreden. Daarbij sprak het thema mij persoonlijk aan. Ik heb met veel plezier en betrokkenheid enkele jaren als vrijwilliger in een verzorgingstehuis gewerkt: samen wandelen, spelletjes spelen en gewoon een praatje maken. Ik had persoonlijk dus al affiniteit met de oudere doelgroep.’
Kosian knikt instemmend: ‘Ja, het is een bijzonder relevant onderwerp. Na mijn studies en een stage bij een advocatenkantoor merkte ik dat ik het beperkend vond om problemen alleen vanuit een juridisch perspectief te bekijken. Vaak zijn er veel bredere aspecten die meespelen bij maatschappelijke vraagstukken. Bovendien had ik het gevoel dat ik niet voldoende bijdroeg. Dat was voor mij de voornaamste motivatie om deel te nemen aan de DenkTank.’
De Nationale DenkTank bestaat uit drie fasen. Het begint in de zomer met twee weken lang een zomerschool in Driebergen. Gedurende deze periode komt de hele groep samen om het thema te verkennen, onder andere door gesprekken met diverse experts. Vervolgens wordt het thema opgedeeld in subthema's. De tweede fase is de analysefase, waarin subgroepen de subthema's nader onderzoeken. Tot slot presenteert de DenkTank haar bevindingen en gaan de leden op zoek naar financiers van hun plannen. De DenkTank bevond zich tijdens het interview in de tweede fase.
Van der Veen richtte zich met zijn groep op de arbeidsmarkt: ‘We hebben vastgesteld dat er sprake is van een mismatch. Werkgevers ervaren krapte op de arbeidsmarkt, maar geven de voorkeur aan jongere werknemers. Hierdoor wordt de specifieke kennis en competenties van oudere werknemers onbenut gelaten. Vooral vrouwen worden getroffen door dit gedrag van werkgevers: zij werken vaker parttime en zij worden eerder mantelzorgers. Want de maatschappij kijkt ook voor die zorgtaak eerder naar vrouwen dan naar mannen. Alles bij elkaar zorgt ervoor dat vrouwen minder deelnemen aan het arbeidsproces, met alle gevolgen van dien. Bijvoorbeeld een beperkt pensioen.’
Kosian onderzocht de leefomgeving: ‘We hebben het subthema 'passende leefomgeving' opgedeeld in drie aspecten: een geschikte woning, een geschikte buurt en een geschikte gemeenschap in die buurt. Vervolgens hebben we tal van knelpunten geïdentificeerd, zoals het feit dat mensen vaak niet in een passende woning wonen. Het type woning dat ze nodig hebben, bijvoorbeeld gelijkvloers en in dezelfde buurt, is er niet. Wat dit project zo waardevol maakt, is dat we direct in gesprek gaan met ouderen om hun perspectief te begrijpen en niet alleen afgaan op data.’
Voorlopig zijn de deelnemers volledig toegewijd aan dit project en hebben ze geen tijd voor andere bezigheden. Van der Veen wist dat van tevoren: ‘Het wordt afgeraden om tijdens dit project een baan of andere verplichtingen te hebben. We ontvangen een hiervoor een stagevergoeding. Deze is niet bijzonder hoog, dus ik heb in de zomer gewerkt om een buffer te hebben voor deze vier maanden.’
Het project eindigt op 12 december met de oplossingslancering. Tijdens dit evenement presenteert de Nationale DenkTank haar oplossingen aan investeerders en de media. Vanaf dat moment gaan denktankers die dat willen op zoek naar investeerders en partners om de oplossingen te realiseren.