Voor de beste ervaring schakelt u JavaScript in en gebruikt u een moderne browser!
Je gebruikt een niet-ondersteunde browser. Deze site kan er anders uitzien dan je verwacht.
Maurits Kruithof was voorzitter van de AUV. Hij is ook oprichter van Room for Discussion, dat op de economische faculteit wekelijks spraakmakende interviews houdt met economen en politici.

Je hebt eigenlijk nooit afscheid kunnen nemen van de UvA? 

‘Ik heb altijd een band met de UvA gehouden. Toen ik was afgestudeerd, merkte ik dat ik nogal verknocht was geraakt aan de universiteit. Ik had honger naar betrokkenheid bij de UvA. Het is een fascinerend instituut. De UvA is voor mij het kloppend hart van de wetenschap. Je hebt al die professoren, docenten en studenten met verschillende nationaliteiten en achtergronden, de diversiteit is zo groot, ik miste het. Ik wilde deel blijven uitmaken van de UvA, wetenschap en ontwikkelingen opsnuiven, blijven leren.’  

Hoe ben je in het bestuur van de AUV gekomen? 

‘Ik ging als student altijd naar de druk bezochte Universiteitsdagen in juni met Room for Discussion. Toen werd ik een keer benaderd door de toenmalige directeur van Bureau Alumnirelaties om bestuurder van de AUV te worden. Dat wilde ik graag. In 2015 ben ik begonnen en vanaf 2018 was ik voorzitter. Het is voor mij een mooie kans om vrijwilligerswerk te doen. Voor mij gaat het niet zozeer om het netwerk, maar vooral om het behouden van de band met de UvA. En ik kan iets terugdoen door te werken aan de groei en bloei van de AUV. Het is relevant werk en ik vind het leuk om me er tegenaan te bemoeien.’

Hoe is het met de AUV? 

‘De AUV is de grootste en actiefste alumnivereniging van een universiteit in Nederland. We hebben op dit moment zo’n 8000 leden. Toen ik in het bestuur kwam, zaten we in een groeiperiode, in zes jaar tijd zijn we zelfs verdubbeld. De doelgroep bestaat uit meer dan 200.000 alumni. In potentie kan de AUV dus enorm groeien. Maar alumni moeten het zelf willen. Aan ons de taak om een programma aan te bieden dat aantrekkelijk is. De meest betrokken leden komen al naar de evenementen. De AUV is overigens niet besloten: bijna alle activiteiten zijn vrij toegankelijk, met uitzondering van de ledendag in november.’ 

Hoe kijkt de AUV naar een leven lang leren? 

‘Je gaat vanaf je vierde naar school en als je afstudeert is het nog lang niet klaar. Learning on the job is erg belangrijk, maar teruggaan naar de UvA is altijd mogelijk. Wij werken als AUV samen met de UvA Academy. Ook organiseren we zelf coachingcafé’s en workshops. Daar leer je bijvoorbeeld om te presenteren en hoe je de juiste baan vindt. Er zijn ook korte cursussen, masterclasses en webinars. Ik geloof ook heel erg in de UvA als bron van kennis en kunde. Dat is niet leeftijdsgebonden.‘ 

Je hebt tijdens je studie ook ‘Room for Discussion’ opgericht. Hoe kwam je daartoe? 

‘Tijdens de financiële crisis van 2008 volgde ik het nieuws op de voet. Maar ik raakte wat teleurgesteld in de colleges. De docenten en hoogleraren hielden vast aan de lesstof. Ze gingen niet genoeg in op de actualiteit. Ik heb toen een opstandige mail naar mijn decaan en professor Boot gestuurd. Hij zei: ‘kom maar langs’. Ik was namelijk licht verbolgen. Ik stormde zijn kamer binnen en riep: ‘Dit kan niet langer zo!’. Hij gaf me vervolgens ruim baan. Ik had een brainwave gehad om mensen uit de praktijk naar de UvA te halen. Dankzij de samenwerking van een geweldig team UvA-studenten, is dat Room for Discussion geworden. 

Ze doen wekelijks interviews met economen en politici in de hal van de Faculteit Economie en Bedrijfskunde. Het was in 2008 direct een groot succes. Journalisten kwamen vaak langs omdat we gasten hadden die ertoe deden. We hadden bijvoorbeeld de hoogleraren Sweder van Wijnbergen en Arnoud Boot, maar ook Wouter Bos, die toen minister van Financiën was. Later kwamen Christine Lagarde, Mario Draghi, Ratan Tata en Thomas Piketty.’ 

En jij interviewde als eerste de ex-ABN AMRO bankier Rijkman Groenink? 

‘Dat was een mooie scoop voor Room for Discussion! Groenink had 26 miljoen euro meegekregen bij het verzilveren van zijn aandelen. Daar was de nodige ophef over, maar Groenink vond dat hij er recht op had. Ik vroeg hem: ‘Hoe was het, die ochtend dat de 26 miljoen op uw rekening stond?’ Groenink antwoordde: ‘Het voelde buitengewoon goed. Ik kan het iedereen aanbevelen.’