'Ik heb nooit voor een baas gewerkt'
Sybren Brands (31) was naar eigen zeggen een ‘zesjes-student’. Het studentenleven slokte het eerste jaar sociologie op. Bij de overgang van de bachelor Media en cultuur naar de master International Business raakte hij onder de indruk van de gedrevenheid van zijn medestudenten. Maar consultant worden bij de corporates, dat was niets voor hem. Sybren: ‘Er waren meer studenten die er zo over dachten. Maar ze wisten niet hoe ze relevante bijbanen of stages konden vinden. Ze praatten ook veel over het beginnen van een start-up, maar daar bleef het dan bij. Ik had langer het idee om talent van studenten te koppelen aan bedrijven, maar ik zette nooit die stap. Dat zag ik ook bij ander studenten: veel praten over een eigen bedrijf, maar het niet doen.'
'Ik heb van mijn eigen probleem - hoe vind ik een stage of eerste baan die bij mij past - mijn werk gemaakt. Zo is KnappeKoppen ontstaan. Het is een recruitmentbureau door en voor studenten die geen eenheidsworst willen worden, maar zichzelf willen onderscheiden. Via een stage, bijbaan, vrijwilligersproject of een eigen start-up.’
Ze praatten ook veel over het beginnen van een start-up, maar daar bleef het dan bij.
‘Ik had tijdens mijn master mijn kantoor aan de UvA. Ik stapte gewoon op studenten af en vroeg waar ze stage wilden gaan lopen of werken. ‘Bij een startup’, was vaak het antwoord. Dus die ben ik toen gaan zoeken en ik ben studenten gaan plaatsen.
Studenten hebben heel veel tijd, hoewel ze zelf denken van niet. Ze willen wel graag mensen helpen die het wat minder hebben. Dus toen heb ik een stichting opgezet voor vrijwilligers die willen werken bij de Voedselbank, het Leger des Heils en grote en kleine goede doelen. Dat past ook bij deze tijd. Een student wil eerst kijken of het wel leuk is, hij wil niet voor zes maanden tekenen. Dus dan maken we het sexy. Door bijvoorbeeld discodansen te organiseren in een verzorgingshuis. Dat is ook goed voor de naamsbekendheid van KnappeKoppen bij wervingsbureaus. Elke maand houden we een vrijwilligersdag.’
‘Als laatste kwam de ondernemende tak erbij. Bedrijven hebben geen idee hoe ze toptalent aan de UvA kunnen bereiken. Door middel van ‘talent activation’ brengen we studenten in contact met bedrijven. In de negen straatjes in Amsterdam Centrum hebben we een pop up store gehad waar studenten hun product of dienst konden verkopen. Iemand van Red Bull zag dat. Toen hebben we voor Red Bull drie keer een nachtclub afgehuurd. Dat was een mooie marketingstunt. Studenten konden namelijk studeren op de dansvloer.’
Bedrijven hebben geen idee hoe ze toptalent aan de UvA kunnen bereiken.
‘We werken intussen ook voor een aantal grote advocatenkantoren. Dan doen we iets anders dan op de traditionele manier. Wij laten de studenten op zo’n kantoor, iedereen strak in het pak, in één dag een eigen bedrijf opzetten. Ze moeten bijvoorbeeld een chocoladereep bedenken en verkopen. Met onder een andere een businessplan, een financieel plan, marketing en pr. En ze leren om te onderhandelen.’
‘Tijdens mijn eerste jaar studeerde ik sociologie. Ik twijfelde: kan ik niet beter gewoon naar het hbo gaan? Zeker achteraf ben ik heel blij dat ik mijn bachelor en master aan de UvA heb gedaan. Je leert zelfstandig en gedisciplineerd te werken. Je moet namelijk alles zelf doen. Je leert dat je het alleen jezelf kwalijk kunt nemen als iets niet lukt. Ik was tot het laatst een zesjesstudent: met minimale inspanning het maximale resultaat halen. Maar de UvA heeft me heel veel geboden. Het was gewoon fijn om er te studeren.‘
‘Dat netwerk is na mijn afstuderen en door KnappeKoppen natuurlijk enorm gegroeid. Bij KnappeKoppen - tijdelijk gevestigd in het UvA-gebouw aan de Oudemanshuispoort - krijg ik van de UvA minor en master ondernemerschap veel verzoeken om te sparren met studenten. We zijn bij KnappeKoppen nu met zijn tienen, allen UvA-alumni. Dat vinden we leuk om te doen.’