'Ik voelde me nog te jong toen ik mijn bachelor afrondde om direct door te gaan en op jonge leeftijd al arts te zijn', vertelt Ayla. 'Ik wilde andere dingen uitproberen om een breder perspectief te ontwikkelen. En dat is gelukt! Die twee jaar hebben me vooral op vlak van persoonlijke ontwikkeling veel gebracht. Ik heb leren presenteren, plannen, leiding geven, omgaan met andere culturen en ik heb een meer diverse kijk gekregen op gezondheid en hoe we daar -wereldwijd- mee omgaan.'

Tijdens haar Global Exchange Programme van de UvA van een half jaar in Nieuw-Zeeland, volgde Ayla al vakken die te maken hadden met global health. Ook in haar bestuursjaar bij IFMSA-NL (International Federation of Medical Students’ Associations - the Netherlands) sloot zij zich als vrijwilligster aan bij projecten van dien aard. Zo nam zij deel aan de World Health Assembly van de WHO binnen de Nederlandse delegatie. Tijdens de eenjarige master ‘global health’ in Maastricht verdiepte zij zich verder in dit onderwerp.

'Ik vond het fijn niet enkel met geneeskundestudenten omringd te zijn, maar juist ook met internationale studenten van andere studies. Het betekende dat we niet alleen naar het lichaam keken vanuit de tunnelvisie die geneeskunde soms is, maar bijvoorbeeld ook naar hoe gezondheid gefinancierd wordt en hoe er in andere landen en culturen mee omgegaan wordt. Nuttig, want in de praktijk als arts heb je later ook met andere culturen te maken. En met de huidige coronacrisis zie ik des te meer de relevantie van global health in.'

'De wachttijd zie ik als een kans om uit te vogelen wat je later wilt. Twijfel je tussen specialismen, dan kun je onderzoeken wat je het meest aanspreekt door vrijwilligerswerk te doen of je bij projecten van de studentenvereniging aan te sluiten. Het heeft er voor mij voor gezorgd dat ik steviger in mijn schoenen sta. Ik zou iedereen die voor een wachttijd staat willen adviseren na te denken over waar hij zichzelf in wil ontwikkelen. Aan de hand daarvan kun je vervolgens je keuzes maken.'