Christian vertelt dat hij tijdens zijn wachttijd in een zwart gat viel en negatieve gedachten kreeg over het arts-zijn.

‘Al sinds mijn vierde wil ik arts worden, maar nu dacht ik dat het arts-zijn niet zou voldoen aan mijn verwachtingen. Op een gegeven moment geloofde ik dat ik het niet meer leuk vond om arts te worden.’ Christian kon zijn emoties niet goed plaatsen.

Toen hij later in zijn wachttijd een evenement van de KNMG bezocht, besefte hij dat zijn twijfels onterecht waren. ‘Ineens werden dingen helder in mijn hoofd,’ verklaart Christian. ‘Vakgenoten ontmoeten en me verdiepen in geneeskunde gaf me zoveel energie. Ik ontdekte wat er met me gebeurt als ik níet met mijn vak bezig ben. Tijdens mijn wachttijd was ik totaal andere dingen aan het doen en miste ik het contact met mijn vak. Ik had wel een baantje in het ziekenhuis, maar dat vond ik niet leuk. Die negatieve gevoelens ben ik gaan koppelen aan het arts-zijn, en dat bracht me op een verkeerd spoor.’
 
Christian erkent dat hij beter had moeten nadenken over zijn wachttijd. ‘Ik had geen plan, wat mijn onzekerheid versterkte. Tegen studenten die hun wachttijd in gaan zou ik willen zeggen: onderschat je wachttijd niet!’

Voor studenten die introverter zijn of moeite hebben met verandering, benadrukt Christian dat ze zich goed moeten realiseren dat ze echt moeten omschakelen. ‘Als je geen structuur aanbrengt of geen plan hebt, kan je zomaar van je pad afdwalen. Denk dus goed na over waar je nu staat en waar je heen wilt. Bedenk wat je wel en niet leuk vindt. Zorg voor zingeving, bijvoorbeeld door een studie. Of doe je wetenschappelijke stage voorafgaand aan je coschappen; daarmee verkort je ook je wachttijd. Doe in elk geval iets nuttigs.’

Na acht maanden wachttijd start Christian vandaag (26 februari) met de voorbereidende coschappen. ‘Ik heb er enorm veel zin in.’

Zoek je hulp of ondersteuning bij mentale problemen, of wil je gewoon met iemand praten, lees dan op student.uva.nl hoe we je kunnen helpen.