Meike was bang dat ze terug moest naar Nederland voor een operatie, maar gelukkig kwam ze in contact met sportarts Tom Cross, die het Cross Bracing Protocol heeft ontwikkeld. ‘Dit is een niet-operatieve behandeling van de voorste kruisband, waarbij de knie vier werken 24/7 in een brace zit in een hoek van 90 graden,’ legt Meike uit. ‘Niet erg  comfortabel, want je slaapt en doucht er ook mee. In de weken daarna wordt de hoek van de brace stapsgewijs vergroot. Na twaalf weken heb je weer volledige bewegingsvrijheid en mag de brace af.’

‘Aanvankelijk was ik patiënt bij dokter Cross, maar later nam ik deel aan zijn onderzoeksteam. Toen bedacht ik dat ik mijn masterscriptie over dit onderzoek kon schrijven. Dat bood een uitgelezen kans om langer in Australië te blijven,’ lacht Meike.

Meike over haar onderzoek: ‘Bij 235 patiënten onderzocht ik in hoeverre de voorste kruisband was hersteld na deze behandeling. Daarvoor heb ik data uit patiëntdossiers en MRI-verslagen verzameld en met elkaar vergeleken. Bij 95 procent van de patiënten toonde de MRI-scans na 3 maanden tekenen van genezing. De uitkomsten van mijn onderzoek suggereren dat het Cross Bracing Protocol wellicht een waardevolle niet-chirurgische behandelingsoptie kan zijn met de potentie om genezing van letsel aan de voorste kruisband te bevorderen.’ Meike benadrukt dat niet iedereen deze behandeling kan ondergaan. ‘Als de scheur te ernstig is of als mensen wekenlang wachten na het trauma, kan het niet.’

Meike heeft besloten nog een jaar in Australië te blijven om vervolgonderzoek te doen. ‘We ontvingen onlangs een subsidie dat diepgaand onderzoek mogelijk maakt. Daarna kom ik echt terug naar Nederland voor mijn coschappen,’ belooft ze.
Meike hockeyt trouwens weer. ‘Terugkeren naar sport ging zo goed, dat ik nu zelfs hockey op een hoger niveau dan eerst.’