Erik Meijer is promovendus bij de Amsterdam School of Historical Studies. Na het behalen van de titel meester in de rechten (Internationaal en Europees Recht) aan de Rijksuniversiteit Groningen werkte hij als advocaat en daarna als beleidsadviseur. In 2011 voltooide hij een master in internationale betrekkingen aan Webster University. Sindsdien hebben zijn onderzoeksactiviteiten zich geconcentreerd op marine- en maritieme strategie in een historische context. Zijn promotor is prof. dr. Wim Klinkert, tot voor kort hoogleraar militare geschiedenis aan de UvA en hoofddocent militaire geschiedenis aan de Nederlandse Defensie Academie. Als copromotor treedt dr. Anita van Dissel, universitair hoofddocent bij het Instituut voor Geschiedenis van de Universiteit Leiden, op.
Zijn onderzoek betreft de vlootplannen van de Koninklijke Marine tijdens en na de Tweede Wereldoorlog (tot 1950). De uitbreiding van de vloot van de Koninklijke Marine was gebaseerd op een vlootplan dat in 1949 in zijn finale vorm werd vastgesteld door de marineleiding. De voorgestelde vloot uit 1949 was een uiting van een nieuw marinestrategisch concept. Deze transformatie van de Nederlandse zeemacht was niet alleen het resultaat van de ontwikkelingen in de oorlogvoering ter zee die de Tweede Wereldoorlog had voortgebracht, maar ook de invloed van marinestrategisch denken op het Nederlandse marinebeleid.
Dit project onderzoekt de vlootplannen in het licht van marinestrategische ideeën. Door zich te richten op de vormende rol van strategische ideeën en hoe deze door sleutelfiguren binnen de Koninklijke Marine geïnspireerd, geïnstitutionaliseerd en geïmplementeerd werden in de vlootplannen, belicht dit onderzoek de impact van organisatiecultuur op de keuzes voor de samenstelling van de vloot in de periode tussen 1939 en 1949 en in algemene zin over zulke keuzes binnen militaire organisaties.