De keuze voor een studie in Amsterdam

‘Ik wilde heel graag een studie volgen in het buitenland en Nederlandse universiteiten staan goed aangeschreven. Het leek me daarnaast interessant om een nieuwe taal te leren als extra skill. Er zijn geen grote culturele verschillen tussen Nederland en Duitsland, maar wat me opviel is dat Nederlanders heel vriendelijk en open zijn en dat je gemakkelijk contact maakt met veel mensen, ook op de universiteit. Het was voor mij echter lastiger om ook écht bevriend te raken met de Nederlanders die ik hier heb ontmoet. Ik vergelijk culturen graag met een huis en een tuin. In Nederland word je snel in de tuin uitgenodigd, maar kom je niet zo snel in het huis, ook figuurlijk niet. Mensen stellen je hier snel op je gemak en zijn open, maar vaak tot een bepaald niveau. Je komt bijvoorbeeld niet gemakkelijk tussen vriendengroepen van de middelbare school. Je maakt overigens wel gemakkelijker verbinding wanneer je de Nederlandse taal goed spreekt, heb ik gemerkt. Inmiddels heb ik dan ook best wat vrienden. In Duitsland is het moeilijker om in de tuin te komen, maar als je daar eenmaal bent, word je ook snel in huis uitgenodigd. Een ander verschil tussen de culturen is dat we in Duitsland wat directer zijn. Ik ben gewend om gewoon te vragen of we niet een half uurtje later kunnen beginnen, bijvoorbeeld. Dit kan in Nederland wat agressief overkomen, maar als ik uitleg dat het absoluut niet zo bedoeld is, dan snapt men het altijd wel.’

Psychologie: Mogen luisteren naar persoonlijke verhalen

‘In Duitsland heb ik een traject gevolgd waarbij ik dertien vakken in een jaar kon volgen om te ontdekken wat uiteindelijk het beste bij me paste. Ik vond Psychologie toen erg interessant en ik had ook al een goed beeld gekregen van wat ik ermee zou kunnen doen in de praktijk. Bovendien vind ik persoonlijke verhalen van mensen altijd zeer boeiend. Ik vind het prettig om naar mensen te luisteren en kan ook zonder gêne over moeilijke onderwerpen praten. Seksuologie lijkt me daarom bijvoorbeeld een interessant vak, dat een onderdeel is van Klinische Psychologie. Daarnaast vind ik het fascinerend om met kinderen te werken en ik overweeg dan ook om Klinische Ontwikkelingspsychologie te gaan doen. Ik zou uiteindelijk graag Klinische Psychologie en Klinische Ontwikkelingspsychologie in de masterstudiefase willen combineren.’

Het Honoursprogramma en een onderzoeksstage

‘In het begin van de studie studeerde ik heel veel, maar dit zag ik niet terug in mijn resultaten. Ik wist niet precies waar dat aan lag. Waarschijnlijk had het met de taal te maken en nuances in de antwoorden op tentamens die dan net niet helemaal helder genoeg waren voor mij. Gelukkig ging het na verloop van tijd een stuk beter! Aan het eind van het jaar stond ik namelijk gemiddeld een 7,8 en nu in het tweede jaar haal ik nog steeds al mijn vakken, zelfs nu ik veel naast de studie doe. Ik raad daarom iedereen aan om bij twijfel toch het eerste jaar helemaal af te maken. Schrik er niet van als het in het begin aanpoten is en het misschien niet meteen gaat hoe je het zou willen.’

‘Doordat het zo goed ging ben ik aan het eind van het eerste jaar uitgenodigd om deel te nemen aan het Honoursprogramma. Dit ben ik gaan doen en tevens ben ik de minor Communicatiewetenschap gaan volgen. Daarnaast werk ik ook mee aan een onderzoek naar risicovol gedrag bij kinderen met en zonder ADHD. Afwijkend gedrag interesseert me, dus verdieping in mentale stoornissen spreekt me erg aan. Het meewerken aan dat onderzoek doe ik vrijwillig, omdat ik het heel belangrijk vind om praktische ervaring op te doen naast de studie. Ik ben testleider in het lab en neem vragenlijsten af, voer hartslagmetingen uit en vries speeksel in voor onderzoek. Erg bijzonder om daar deel van uit te mogen maken; zeker in deze fase van mijn studie. Ik raad aankomende studenten dan ook aan om vooral in de praktijk wat ervaring op te gaan doen naast de studie. Een goede student zijn is naar mijn idee ook meer dan alleen goede cijfers halen. Student zijn betekent volwassen zijn, verantwoordelijkheid krijgen en deze vervolgens ook nemen.’

Tips voor aan aankomend studenten

‘In het begin kan het zijn dat je het gevoel hebt dat je overspoeld wordt door alle literatuur die op je afkomt. Het is naar mijn idee echter vrijwel onmogelijk om álles meteen in je op te nemen. Het is wel belangrijk om een structuur voor jezelf aan te brengen en alle informatie te ordenen. Mijn tip daarvoor is: ga in ieder geval naar elk college, maak bruikbare aantekeningen en zoek de zaken op die later nog onduidelijk blijken. Verder moet iedereen zijn eigen manier van studeren vinden. Ik heb voorafgaand aan de tentamens nu nog steeds het gevoel dat ik niet alles weet. Ondanks dat haal ik toch goede resultaten. Bovendien is psycholoog-zijn niet alleen ‘kennis hebben’ maar ook een vaardigheid. Daarnaast blijf je je natuurlijk altijd ontwikkelen. Het kan zomaar zijn dat je na de studie een tijdje werkt binnen een bepaalde specialisatie en dat je daarna toch nog een andere kant op wilt. Dat zie ik geregeld bij mensen in mijn omgeving. Het mooie van Psychologie is dat het zo veelomvattend is en dat de opleiding je ook de kans biedt om de specialisatie te vinden die bij je past.’