Ik liep stage bij een opvoedinterventie in Arnhem: Family Check Up. Dat deed ik met een superleuk team. Echt een gezellige sfeer. Die stage heb ik trouwens via de opleiding gevonden. De UvA gaf ons een lijst met opties. 

We deden vroege interventies, dus echt preventief werken. Dat vond ik verrassend leerzaam en leuk. Veel leuker dan ik had verwacht! Ik heb er veel geleerd, en het heeft me nog meer richting de opvoedkant getrokken. 

Vroeg ingrijpen maakt het verschil 

De gezinnen kwamen via allerlei routes binnen: via jeugdhulp, de gemeente, de basisschool, of gewoon via-via. Sommigen kwamen zelfs particulier. Ook via de UvA waren er onderzoekdeelnemers. Er was dus veel variatie in instroom. 

De interventie zelf bestond uit drie sessies. In de eerste sessie maakten we kennis en vulden ouders een vragenlijst in. In de tweede sessie deden we oefeningen met ouder en kind, die werden gefilmd. En in de derde sessie gaven we feedback aan de ouders. We bespraken hoe ze misschien anders konden reageren, zodat het niet verder escaleerde. 

Dat werkte echt. Binnen een maand zagen we veranderingen in de dynamiek van het gezin. De ouders wisten beter hoe ze moesten reageren, het kind werd rustiger. Dat soort kleine aanpassingen maakten een groot verschil. 

Als je niets doet, zie je vaak dat het gedrag zich uitbreidt. Het kind blijft escaleren, het jongere broertje neemt het gedrag over, de vader raakt geïrriteerd, de moeder wordt emotioneel. Voor je het weet zit het hele systeem vast. Door op tijd in te grijpen kun je dat voorkomen. Dat vond ik heel waardevol om van dichtbij mee te maken. 

Door die stage heb ik echt gezien hoe belangrijk het is om vroeg in te grijpen, als een gezin net begint te wankelen. Dan kun je zoveel ellende voorkomen. Dat heeft echt mijn ogen geopend. Zoiets zou ik in de toekomst graag doen. 

Theorie in actie 

Wat ik ook bijzonder vond: hoe vanzelfsprekend je de theorie uit je opleiding ineens gaat toepassen. Het voelde alsof alles samenkwam. 

Ik herinner me bijvoorbeeld dat een collega ergens in vastliep met een gezin waarin twee kinderen steeds slecht op elkaar reageerden. Ik kon toen meteen een concrete techniek aanreiken uit een vak dat we eerder hadden gehad over opvoeding en ontwikkeling. Dat voelde echt alsof de theorie ineens tot leven kwam. 

Wat hierna? 

Wat ik fijn vind aan deze opleiding, is dat je niet alleen veel leert over kinderen, maar ook over mensen in het algemeen. Over groepsdynamiek, over hoe mensen op elkaar reageren. Systeemtherapie vind ik bijvoorbeeld heel interessant. 

Daarom wil ik nu misschien eerst iets in HR proberen, om te kijken hoe dat werkt bij volwassenen. Je communiceert met kinderen toch altijd op een ander niveau. Ik merk dat ik ook benieuwd ben naar de andere kant. Je kunt met deze opleiding dan ook op meerdere plekken terechtkomen.  

Ik heb nog geen concrete plannen. Maar ik denk dat ik eerst de sociale kant met volwassenen ga verkennen. Het is misschien niet het meest logische pad, maar ik wil het toch proberen.