Voor de beste ervaring schakelt u JavaScript in en gebruikt u een moderne browser!
Je gebruikt een niet-ondersteunde browser. Deze site kan er anders uitzien dan je verwacht.
Op 6 oktober bereikte ons het schokkende bericht over het overlijden van voormalig Filosofiestudent Toon Meijaard op 28-jarige leeftijd. Wij zijn hier zeer door getroffen.
Toon Meijaard (foto: Bas Hordijk)
Toon Meijaard (foto: Bas Hordijk)

Toon volgde de bachelor  en de master Filosofie en maakte vervolgens de overstap naar de onderzoeksmaster, waar hij in 2022 afstudeerde met een scriptie over "Medicalization and Hermeneutics: The Care of the Self in Michel Foucault’s L’Hermeneutique du sujet". Na zijn afstuderen verwierf Toon een positie als promovendus in een onderzoeksproject aan de Rijksuniversiteit Groningen over verantwoorde implementatie van AI in de gezondheidszorg.

Zoals zijn onderwijs- en onderzoekloopbaan laten zien, had Toon een onuitputtelijke behoefte om steeds méér te lezen, meer te begrijpen, nog béter te begrijpen en uiteindelijk ook over te dragen. De chronische immuunstoornis waaraan hij leed, zorgde ervoor dat hij zijn studietempo soms moest aanpassen, maar heeft hem op geen enkele manier ontmoedigd of beperkt in zijn ambitie. Integendeel, hij heeft de bestudering van het “gemedicaliseerde subject” daardoor met des te meer overtuiging tot onderwerp van zijn scriptie en vervolgonderzoek gemaakt. 

Toon was ook een zorgvuldige en betrouwbare organisator: als stagiair bij het pas opgerichte Platform for the Ethics and Politics of Technologies (PEPT) hielp hij met veel geduld en evenveel ideeën het eerste programma samen te stellen. Dit was een nieuw gebied en een uitdaging voor hem en hij heeft zich er uitstekend in kunnen bekwamen. Toons zachtaardige, energieke natuur en zijn aanstekelijke enthousiasme hebben een blijvende indruk achtergelaten op de Filosofieafdeling en in de collegezalen. Weinigen konden zó in vervoering raken van het nog nét niet begrijpen van een kwestie, van het tot in detail uitzoeken hoe iets eígenlijk zit.

In zijn onderzoek liet Toon zien hoe bepalend het is om over chronisch zieken na te denken als mensen die niet ten volle leven zolang ze niet genezen zijn, als mensen die hun tijd zouden moeten gebruiken om uit te rusten en beter te worden, niet om voluit te leven. Niet alleen in zijn onderzoek, maar ook in zijn manier van leven heeft Toon het tegenovergestelde laten zien. Dat is een troost in het grote verdriet dat hij en wij daar niet langer van hebben kunnen genieten. We wensen Toons familie en vrienden alle sterkte toe met dit verlies. 

Aukje van Rooden (scriptiebegeleider) en Beate Roessler (stagegever PEPT)