Voor de beste ervaring schakelt u JavaScript in en gebruikt u een moderne browser!
Je gebruikt een niet-ondersteunde browser. Deze site kan er anders uitzien dan je verwacht.
Eva Mulder wordt per 1 mei benoemd als bijzonder hoogleraar Intensieve Pedagogische Ondersteuning van Gezinnen. De leerstoel is een samenwerking tussen de Faculteit Maatschappij & Gedrag van de Universiteit van Amsterdam en het Nederlands Jeugdinstituut. Waar gaat de leerstoel over en wat is het maatschappelijk belang hiervan? ‘Het afbouwen van gesloten jeugdzorg kan alleen als er voldoende alternatieven zijn en als we inzetten op het voorkómen van uithuisplaatsingen.’ Daar gaat deze leerstoel een bijdrage aan leveren.
‘Hoe zetten we intensieve pedagogische ondersteuning van gezinnen goed en op tijd in om uithuisplaatsing van kinderen te voorkomen?’- Eva Mulder over de focus van haar leerstoel (foto: Kirsten van Santen)

Pedagogische ondersteuning van gezinnen goed en op tijd inzetten

‘Uithuisplaatsen is voor kinderen en hun ouders een hele ingrijpende gebeurtenis die je liever voorkomt’, vertelt Mulder. ‘Maar vaak zijn er in deze gezinnen veel problemen, zowel bij het kind zelf als bij ouders en broertjes en zusjes. Uit onderzoek weten we dat intensieve pedagogische ondersteuning van gezinnen kan helpen om uithuisplaatsing te voorkomen. Maar het lukt niet altijd om deze interventies goed en op tijd in te zetten.’

Met de leerstoel gaat Mulder onderzoeken wat er nodig is om interventies wel goed en op tijd in te zetten en hoe deze door te ontwikkelen. ‘Hoe zetten we intensieve pedagogische ondersteuning van gezinnen in de praktijk beter in en hoe bedden we die beter in hun omgeving in? Hoe zorgen we dat gezinnen ook ondersteuning krijgen van hun informele netwerk, zoals familie, buren, een voetbalcoach, andere ouders, via school, of via maatjesprojecten?’

Zo thuis mogelijk opgroeien

Vanuit de overheid en de praktijk ligt al een aantal jaar de nadruk op ‘zo thuis mogelijk opgroeien’ met het doel dat er steeds minder kinderen in residentiele instellingen verblijven. Pas als het thuis echt niet meer gaat, krijgen kinderen een ander ‘thuis’ met de nodige zorg en begeleiding. Het streven van staatssecretaris van Ooijen is zelfs om gesloten jeugdzorg in 2030 helemaal te hebben afgebouwd.

‘Maar dat afbouwen kan alleen als er voldoende alternatieven zijn en als we inzetten op het voorkómen van uithuisplaatsingen en plaatsingen in residentiele jeugdzorg’, stelt Mulder. ‘Daar kan deze leerstoel een bijdrage aan leveren.’ Door haar werk voor de Academische Werkplaats Risicojeugd weet Mulder hoe waardevol en relevant het is om verbeteren van jeugdhulp met verblijf te combineren met deze alternatieven en het voorkómen van uithuisplaatsing.

Vanuit de wetenschap de krachten bundelen met praktijkinstellingen, ouders en kinderen

Mulder kijkt ernaar uit om vanuit de wetenschap de krachten te bundelen met praktijkinstellingen, ouders en kinderen. ‘Door praktijkkennis, ervaringskennis en wetenschappelijke kennis te combineren kom je tot de meest complete en best werkende oplossingen. Die ervaring heb ik eerder opgedaan in de Academische Werkplaats Risicojeugd en ik kijk er naar uit deze op het vraagstuk van deze leerstoel in te zetten.’

Ook noemt Mulder de samenwerking tussen de Universiteit van Amsterdam en het Nederlands Jeugdinstituut (NJi) heel waardevol. ‘Daarmee is er een stevige verbinding tussen wetenschappelijk onderzoek en het verspreiden van kennis naar de praktijk. “Samen lerend doen wat werkt”, het uitgangspunt van NJi, sluit hier helemaal bij aan.’

Studenten zijn de professionals van de toekomst

Tot slot draagt Mulder graag bij aan het onderwijs van studenten. ‘Er is een enorm personeelstekort in de jeugdzorg en studenten zijn de professionals van de toekomst. We hebben hen heel hard nodig om te werken aan steeds betere zorg voor jeugd.’

Over Eva Mulder

Eva Mulder bekleedt vanaf 1 mei de bijzondere leerstoel ‘intensieve pedagogische ondersteuning aan gezinnen’ aan de UvA. Deze leerstoel is in samenwerking met het NJi tot stand gekomen, waar Eva als expert werkzaam is. Daarnaast is ze directeur van de Academische Werkplaats Risicojeugd en heeft ze een aanstelling als senior onderzoeker bij de afdeling Kinder- en Jeugdpsychiatrie, sectie risicojeugd van het AmsterdamUMC. Ze is verder verbonden aan LUMC Curium, voorzitter van het Consortium 'Kleinschaligheid in de jeugdhulp' en lid van het bestuur van EFCAP-NL.