Een studiekeuze vond ik ontzettend moeilijk om te maken. Er waren ontelbaar veel paden die zich voor mij uitstrekten. Hieruit moest ik er één van kiezen die mijn toekomst ging bepalen. Ik besloot mij in te schrijven voor de interdisciplinaire studie milieuwetenschappen. Hiervoor moest ik eerst de propedeuse van een andere studie halen. En zo begon ik in 1999 met scheikunde aan de Universiteit van Amsterdam.
Nadat ik mijn propedeuse had gehaald stapte ik over naar de opleiding milieukunde aan de Universiteit Utrecht. Hier merkte ik dat ik een klein beetje leerde over veel verschillende onderwerpen (sociologie, biologie, rechten, aardwetenschappen). Ik ontdekte dat ik liever veel wilde leren over één specifiek onderwerp. Ik vond het leuk om bij milieukundige vraagstukken heel precies te weten hoe iets werkt op nanoniveau en dan beland je al snel in de wondere wereld van de moleculen en atomen. Ik stopte met milieuwetenschappen en keerde terug naar waar ik begonnen was: scheikunde aan de UvA.
Na het afronden van de bachelor koos ik de Master of Physical Sciences die samen met de VU werd aangeboden. In deze master stroomden ook natuurkundestudenten in en het was voor mij een behoorlijke klus om de voorkennis die zij hadden bij te werken. Ik sloot mijn Master af door onderzoek te doen naar materialen die als waterstofmembraan kunnen dienen.
Na het behalen van mijn diploma tipte een vriendin mij op het traineeship Eerst de Klas. Dit is een pittig tweejarig programma waarin je als pas afgestudeerde (met goede cijfers) les gaat geven op een middelbare school en een leiderschapsprogramma volgt. Ik volgde veel trainingen over persoonlijke ontwikkeling en kwam bij veel bedrijven over de vloer. Bovendien werkte ik één dag in de week aan een project bij een van de deelnemende bedrijven (zoals, Philips, Rabobank, Shell of Tata Steel). Tegelijkertijd haalde ik mijn onderwijsbevoegdheid. Ik doorliep een steile leercurve, doordat ik vanaf het begin meteen voor de klas kwam te staan. Spannend! Aan het einde van het programma heb ik samen met de overige 14 deelnemers van Eerst de Klas een congres georganiseerd waarbij wij docenten in contact brachten met mensen uit het bedrijfsleven. Dat was een bijzonder waardevolle afsluiting van een leerzaam en leuk programma.
Mijn collega trainees zijn verschillende kanten opgegaan: Sommigen startten een eigen bedrijf op, anderen gingen aan de slag binnen het onderwijs, ze gingen werken voor een onderwijsadviesbureau of belandden bij het ministerie. Ik werk nog steeds met veel plezier op het Goois Lyceum in Bussum. Ik houd enorm van de interactie met leerlingen en de dynamiek van een school is geweldig. Een klas met pubers is als een spiegel: de leerlingen vertellen je direct of je het goed doet of niet, en zijn daar enorm eerlijk in. Ik geef naast scheikunde ook les in het vak Onderzoeken en Ontwerpen (onderdeel van het Technasium). In dit vak werken leerlingen als projectteam samen aan een bestaande opdracht van een bedrijf. Daar komt het meer aan op de coachende capaciteiten van een docent. Ook zijn er nog genoeg onderwijsontwikkelingen die het werk boeiend maken. Zo verzorg ik samen met de Universiteit van Utrecht lesmodules voor leerlingen die meer uitdaging willen. Verder ben ik met de lesmethodiek Scrum bezig, waarbij leerlingen zelfstandig hun werk inplannen en zo meer inzicht krijgen in leerprocessen.
Ik ben erg tevreden op de plek waar ik nu zit. Ik had nooit kunnen voorzien dat dit het pad zou zijn dat ik zou gaan volgen. Het is voor mij belangrijker dat ik begrijp waarom ik een bepaalde keuze maak, dan om te weten waar die ingeslagen weg uiteindelijk toe zal leiden.