Ik geef op dit moment het vak Oude Geschiedenis. Hierin maken we eerstejaars studenten wegwijs in de wereld van Sumeriërs, Perzen, Grieken, Etrusken en Romeinen. We bestuderen duizenden jaren oude teksten en brengen een bezoek aan de antieke collectie in het Allard Pierson.
Mijn eigen onderzoek richt zich op de zichtbaarheid van Romeinse keizerlijke macht: hoe verschenen Romeinse keizers in het openbaar, wie mocht er bij ze in de buurt komen, hoe strak werden die verschijningen geregisseerd? Kortom, vragen die je ook over moderne politici kunt stellen. Daarnaast ben ik geïnteresseerd in karaktermoord als historisch verschijnsel, ofwel de manier waarop de goede naam van historische figuren opzettelijk zwart werd gemaakt door hun tegenstanders. Ook de oude Grieken en Romeinen waren daar al zeer bedreven in – lees maar eens een politieke toespraak van Cicero!
Veel studenten zijn niet erg vertrouwd met de oudheid als ze aan hun studie beginnen. Als docent probeer ik bij hen de fascinatie op te wekken die ik zelf ook voel, ik probeer ze te laten zien hoe boeiend en complex, hoe wonderlijk herkenbaar en tegelijkertijd vervreemdend de culturen van de oude wereld kunnen zijn. Het is heel inspirerend als het lukt om die vonk te laten overslaan, om te zien hoe studenten door de oudheid worden gegrepen.'